Column Sinan Can: Nazdar en Ahmad

In het Midden-Oosten zeggen ze dat de ogen de spiegel van de ziel zijn. Dat de ogen alles over een persoon vertellen. Nazdar, een yazidi-vrouw van halverwege de dertig, zat tegenover me in de tuin van een huis in Al-Hasakah, een stad in het noorden van Syrië. Voor een documentaire was ik vorige maand in het gebied en maakte ik kennis met haar. We hebben elkaar in stilte lang aangekeken in de tuin, ik zag zoveel verdriet en pijn in de ogen van Nazdar. Ook al glimlachte ze af en toe; ik zag een ziel die stuk was.

Nazdar behoort tot de yazidi’s, een eeuwenoude vreedzame geloofsgemeenschap in dit gebied. Yazidi’s hebben al de afgelopen eeuwen al meerdere genocides meegemaakt. De laatsten die hen probeerden te vernietigen, waren de mannen en vrouwen van IS. Nazdar leefde ooit gelukkig in haar dorp, op de grens tussen Syrië en Irak, en was getrouwd met haar grote liefde Ahmad Omer. Op hun vijfde trouwdag viel IS hun dorp binnen en werden alle vrouwen uit het dorp meegenomen. Nazdar werd gescheiden van Ahmad en voor 500 dollar verkocht op de markt in Raqqa aan een jihadist van IS. Daarna is ze nog vier keer verkocht en is ze meerdere malen verkracht, mishandeld en vernederd. Ze heeft twee kleine kinderen, geboren uit de vele verkrachtingen die ze doorstond. Ze vertelt me het verhaal in de tuin, het is nog erger dan ik het hier opschrijf, ik bespaar jullie de gruwelijke details.

Uiteindelijk werd IS verslagen en werd Nazdar bevrijd. Nu is ze al drie jaar op zoek naar haar Ahmad. Ze houdt hoop dat hij nog leeft, maar ik vrees het ergste. Waarschijnlijk ligt Ahmad in een van de vele massagraven van IS. Maar ik kan en wil dat niet zeggen tegen haar, de hoop en liefde voor Ahmad houdt haar op de been. Nazdar denkt dat ze uiteindelijk gek gaat worden door het verdriet, dat ze zichzelf gaat kwijtraken. Daarom heeft ze de naam van Ahmad op haar arm getatoeëerd: mocht ze haar geheugen verliezen, dan vergeet ze zijn naam niet. Dit verhaal van is een van de verdrietigste en indrukwekkendste liefdesverhalen die ik ooit heb gehoord. De Romeo en Julia van Syrië heetten Nazdar en Ahmad. En ja, ook dit verhaal heeft geen mooi einde, helaas.

Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!