Een tijdje geleden waren we bij BNNVARA bijeen met een redactieteam dat een tweeluik gaat maken over de aanslagen van 9/11, die dit jaar twintig jaar geleden plaatsvonden. Collega Floortje Dessing was iets aan het vertellen toen de deur half openzwaaide en een kaal, blij hoofd verscheen. De aanjager en baas van ons project, BNNVARA-producent Gerke Nauta, kwam erbij zitten. Met zijn opgewekte hoofd en fonkeloogjes met brede glimlach schoof hij aan om iedereen te motiveren en het project een zwieper te geven.
Ruim een week geleden kregen we het verdrietige en schokkende nieuws te horen dat hij volkomen onverwacht uit ons midden was weggerukt. Mijn laatste contact met Gerke was toen hij me succes wenste met een aankomende reis: ‘Doe voorzichtig en kom heel terug!’ Met een glimlach antwoordde ik dat ik mijn best zou doen. Reizend in oorlogsgebied denk ik vaak aan de dood. We gaan allemaal dood, dat is een zekerheid, en het liefst lopen we de dood tegemoet op een manier die bij ons past. Sommigen accepteren hem stilzwijgend, anderen huilend en met grote angst. Sommigen zullen hem omhelzen of vragen om vergeving, anderen zullen schelden of de dood op heroïsche wijze tegemoet lopen. Ik zou hem zelf lachend willen omarmen, maar ik vrees dat ik dit niet zelf zal mogen bepalen.
Ooit zei Gerke tegen een collega: ik word 85 jaar. Wat had ik hem en zijn dierbaren dát gegund. Nu maak ik samen met Floortje het project af, erop vertrouwende dat hij van boven met zijn blije hoofd tevreden naar het eindresultaat zal kijken.
Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!