Chris Rock - Tamborine: woede over de wereld anno 2018

Rolling Stone doopte Chris Rock recentelijk de op één na beste levende komiek. Al ruim drie decennia weet de donkere Amerikaan met scherpe grappen de bizarre tegenstellingen en ongelijkheden in de moderne VS te fileren en becommentariëren. De laatste jaren was Rock vooral actief als acteur en producent en smulden de roddelbladen van zijn mislukte huwelijk en zijn seksverslaving. Maar met Tamborine (met vooral materiaal uit de Total Blackout-tour die afgelopen najaar ook de Ziggo Dome aandeed) bewijst Rock dat het podium de plek is waar hij nog steeds het beste tot zijn recht komt.

De 53-jarige komiek oogt in zijn T-shirt op het podium meer ontspannen dan ooit, maar in zijn scherpe teksten klinkt woede door over de wereld anno 2018. ‘Je zou toch denken dat die blanke agenten af en toe ook een blánke tiener zouden neerschieten, omdat dat er in de statistieken beter uit zou zien’, rekent hij voor. ‘Het zijn maar een paar rotte appels, zegt iedereen dan. Maar bij sommige beroepen mag geen ruimte zijn voor rotte appels.’ Als George Bush ons Obama heeft opgeleverd, dan moet na Donald Trump op z'n minst Jezus terug op aarde komen, analyseert Rock. En ook religieuze extremisten moeten eraan geloven. ‘God heeft de hemel en de aarde geschapen – en dan denk je echt dat Hij de hulp nodig heeft van een sukkel zoals jij?’

Waar vaderschap veel comedians vaak week maakt, bieden zijn dochters en zijn breed in de bladen uitgemeten scheiding Rock juist stof voor de beste scènes van de show. Hij bepleit dat goede seks onmisbaar is in een goed huwelijk (‘I ate pussy op 9/11, wat deed jij?’) en vertelt cynisch dat hij zijn twee tienerdochters klaarstoomt voor het echte leven door alles in huis wat wit is gevaarlijk voor ze te maken. ‘Ik stop glasscherven in hun vanille-ijs om ze te leren dat alles wat wit is dodelijk is. Als ze willen snoepen, nemen ze maar chocolade.’

Rock beheerst het vak nog steeds als geen ander en weet de zaal perfect te bespelen. Het tempo ligt hoog en hij bouwt de grappen rond elk onderwerp op in een drietrapsraket, die negen van de tien keer eindigt in een lachsalvo. Zijn houding alles beter te weten heeft plaats gemaakt voor een meer meditatieve ondertoon: niet alles in het leven is te sturen of te maken. En fouten brengen soms wijsheid die je misschien liever eerder had gehad.