Showrunners Lena Dunham en Jennifer Konner (Girls) missen lef in deze Amerikaanse adaptatie van de bijtende Britse komedie.
Over de jaren heeft Amerika al veel verwoede pogingen gedaan om succesvolle Britse komedieseries naar een Amerikaanse setting te transplanteren. Vaak met desastreuze gevolgen. De Amerikaanse versie van Coupling (naar het briljante origineel van Steven Moffat , uit zijn tijd voor Sherlock en Doctor Who ) stierf na vier afleveringen een roemloze dood. De Amerikaanse versie van The IT Crowd – met Richard Ayoade in dezelfde rol en Joel McHale als Amerikaanse Chris O’Dowd – kwam zelfs niet verder dan de pilot.
Wat is nou toch het geheime ingrediënt van Britse humor dat zich zo moeilijk laat vertalen naar Amerikaanse tv? De komst van de Amerikaanse variant van Camping – geïnspireerd door de Britse serie uit 2016 – geeft een mogelijke verklaring: de unieke combinatie van lompheid, bijtende satire en Britse beleefdheid.
Neem de scène die zowel voorkomt in het Britse origineel van Julia Davis (die zelf de rol van Fay speelt) als in de nieuwe versie van Lena Dunham en Jennifer Konner (hun eerste gezamenlijke HBO-project sinds Girls ): een kersvers koppel (Miguel/Jandice in de Amerikaanse variant, Tom/Fay in de Britse variant) is luidruchtig aan het seksen in het kleedhokje van een lokale kledingboetiek. In de Amerikaanse versie is dat al de grap. In de Britse versie loopt de werknemer naar het hokje toe en vraagt voorzichtig: ‘Gaat alles goed?’
Of wat te denken van het moment in de Britse variant waarop Noel (David Bamber, Meneer Collins in Pride & Prejudice, Hitler in Valkyrie), de campingeigenaar, zijn ontblote genitaliën met passie tegen het raam van de auto van Fiona (Vicki Pepperdine, Getting On) drukt. Ook haar eerste reactie is uitermate Brits en beleefd: ‘Nee, dank u!’
Natuurlijk, we verwachten geen één-op-één-vertaling. Liever niet zelfs. De paar komedieseries die de overstap wél succesvol maakten, zoals The Office en Shameless, lukten dat juist omdat ze er hun eigen draai aan gaven, zonder dat je als kijker dacht: de Britten deden het beter.
Dus is de hamvraag bij Camping: hoe eigen is het? De eerste vier afleveringen – van de acht – die we vooraf konden zien stemmen niet heel erg hoopvol. De mannelijke campingeigenaar is nu een lesbienne (Bridget Everett, Patti Cake$) en er is een extra koppel dat aanschuift voor het weekendje kamperen ter ere van de verjaardag van Walt (David Tennant), dat tot op de minuut is ingeroosterd door zijn vrouw Kathryn (Jennifer Garner): George en Nina Joy (Brett Gelman en Janicza Bravo, ook in het echt een koppel). Kathryns treurige zus Carleen (Ione Skye, Say Anything), haar aan drugs- en alcoholverslaafde partner Joe (Chris Sullivan, This Is Us ), en zijn tienerdochter (Cheyenne Haynes). Miguel (Arturo Del Puerto) en zijn nieuwe scharrel, DJ en reiki heler Jandice (Juliette Lewis), maken de campingclub compleet.
De belangrijkste verandering is Kathryn, het Fiona-karakter in de Britse versie. Fiona is de belichaming van verbittering, de zure blik lijkt in haar gezicht gebeiteld. Je kan je prima voorstellen dat zij en haar echtgenoot Robin (Steve Pemberton, The League of Gentlemen) al jaren geen seks hebben gehad (althans, niet terwijl ze bij bewustzijn is, aldus Robin). Wanneer de zuurpruim wordt gespeeld door Jennifer Garner (Alias, Peppermint) is dat wat moeilijker te geloven, zelfs al doet ze wel echt haar best onsympathiek te zijn.
Dat is niet alleen de schuld van Garners positieve persoonlijkheid. In de Britse versie wordt Fiona’s bitterheid niet verklaard, maar het script van de Amerikaanse versie verwijst duidelijk naar verzachtende omstandigheden: Kathryn was ooit anders, maar een zware zwangerschap, een helse bevalling en de chronische pijnen na een hysterectomie (een procedure die Lena Dunham zelf ook heeft ondergaan) maakten van haar een ander mens.
En dat is een beetje het overkoepelende probleem van de serie. Camping US mist durf. Ja, veel van de personages zijn vervelend, maar Dunham en Konner houden zich opvallend in. Zo is het zeker een interessante keuze om Sullivan te casten in een rol die haaks staat op de troetelbeer die hij zo goed speelde in This Is Us, maar hij mist de nauwelijks verholen minachting en woede van zijn Britse tegenhanger Adam (Jonathan Cake), die in een stomdronken bui zijn overleden vrouw een ‘stomme koe’ noemt omdat ze het waagde te verdrinken en hem alleen met een tiener achter te laten. Sullivans karakter heeft tenminste nog wat meer om het lijf dan Nina Joy, wier primaire functie is om op andere mensen te reageren en vooral zo veel mogelijk Kathryn te ontwijken. Camping UK maakt geen excuses voor de karakters. Camping US speelt op veilig: iedereen heeft wel een verzoenende eigenschap.
Dus zit je als kijker opgescheept met een groepje sneue, mild-irritante mensen, met wie je een speeddate van drie minuten misschien nog net volhoudt, maar zeker niet acht keer dertig minuten. Nou ja, behalve met Bridgett Everett en Juliette Lewis, misschien.
Camping S01, vanaf 15 oktober elke week een nieuwe aflevering bij Ziggo Movies & Series XL.