BoJack Horseman S06E09: aju getroebleerde knol

BoJack Horseman heeft nog steeds veel groeipotentie, zo bewijst het tweede deel van het zesde seizoen. Het is ontzaglijk spijtig dat er een einde komt aan de animatieserie die het predicaat ‘sitcom’ al seizoenen geleden oversteeg. De door Raphael Bob-Waksberg bedachte Netflix-titel laat zich intussen omschrijven als een magistraal mengsel van cultuurkritiek, satire, navelstaarderij en existentiële angsten. Nietzsche, Freud, Sonntag en Didion in cartoonvorm.

In de negende aflevering zien we hoe BoJack (Will Arnett in de rol van zijn leven) is verhuisd naar de kille Amerikaanse oostkust; naar de roemruchte Wesleyan universiteit, waar hij is geïnstalleerd als de nieuwe professor in drama. Zodoende kan hij zijn ervaringen in Hollywood delen met zijn studenten. Hoewel er al meteen een discrepantie is tussen BoJacks praktische ervaringen en de theoretische kennis van zijn klas. BoJack weet hoe het moet, maar heeft er nooit over nagedacht; zijn leerlingen hebben erover nagedacht, maar weten niet hoe het moet.

Het is een mooi voorbeeld van yin en yang; hoe verhaallijnen en personages complementair aan elkaar zijn. Het biedt de makers eveneens de kans om eens flink te ouwehoeren over improvisatiekunsten, filmmaker Robert Altman en Stanislavski (een beroemde theatertheoreticus). Hoewel de aflevering ergens halverwege alweer een ander geprononceerd pad heeft gekozen. En Hollywood lonkt. Waarom wil BoJack lesgeven, ‘haat jij geld?’ En zijn naam op een stoel op de set klinkt wel erg aanlokkelijk. Het is BoJack in een notendop: een combinatie van het cerebrale en het materiële. Filosofie en hebzucht kibbelen voortdurend met elkaar in het brein van het paard.

Menselijker wordt hij niet. Zoals wanneer hij toenadering zoekt tot zijn halfzus Hollyhock die aan Wesleyan studeert. BoJack probeert een normaal leven te leiden, zijn zucht naar alcohol in te dammen; zijn excentriciteit te beteugelen. Soms lukt het, dan weer niet. Net zoals in het echte leven voert het paard een voortdurende strijd met zichzelf. En humor, of humoristische bespiegelingen over de wereld, is zijn medicijn. Het valt te hopen dat Netflix de laatste vier (!) seizoenen zal uitbrengen op dvd, zodat de streamingdienst niet het alleenrecht blijft houden op BoJack Horseman. Dan zullen de fans van het eerste uur proclameren: ‘Gelukkig hebben we de dvd’s nog.’