Black Is King: gestileerde opulentie

Een Rolls-Royce met luipaardprint, een zwarte rapunzel met ellenlange braids, en een zwembadsequentie die verwijst naar de choreograaf Busby Berkely en de Hollywood-films van weleer. Het visuele album Black Is King is een weelderige explosie.

Beyoncé. De muzikale prioriteiten van de wereldster zijn reeds verschoven. Steeds vaker gebruikt ze haar albums als multimediaprojecten. In samenwerking met Disney+ lanceert ze nu haar visuele film gemaakt voor het album The Gift, dat de live-action remake van The Lion King begeleidde - waarin ze haar stem verleende voor de rol van Nala.

Het is geen opmerkelijk uitstapje voor de ster. In 2013 verscheen op HBO haar autobiografische film Life Is but a Dream. Drie jaar later verscheen tegelijkertijd met haar album Lemonade op Tidal een bejubelde, gelijknamige film op HBO. Vorig jaar was haar documentaire Homecoming , een documentaire over haar optreden op het festival Coachella in 2018, te zien via Netflix.

Het is een ambitieus project: ze vervult hier de rol van scenarist, regisseur en uitvoerend producent. Maar Beyoncé kreeg natuurlijk hulp van een internationaal creatief team, onder wie coregisseur Kwasi Fordjour, de Nederlands-Ghanese regisseur Emmanuel Adjei, schrijfster Clover Hope en editor Andrew Morrow (die ook meewerkte aan Lemonade).

Op Instagram gaf de ster meer tekst en uitleg over het visuele album. ‘De gebeurtenissen van 2020 hebben de visie en de boodschap van de film nog relevanter gemaakt’, schrijft Beyoncé. ‘Met dit visuele album wilde ik elementen uit de zwarte geschiedenis en Afrikaanse traditie presenteren, met een moderne twist en een universele boodschap, en laten zien wat het echt betekent om je eigen identiteit te vinden en een erfenis te bouwen.’

Net zoals haar eerdere visuele album Lemonade heeft de film een losse verhaallijn – een jonge prins komt in de problemen en moet een lange reis maken voordat hij terugkeert naar huis om zijn troon op te eisen – waarbij nu James Earl Jones (de stem van Mufasa in The Lion King) en Beyoncé de spectaculaire beelden begeleiden met gesproken intermezzo’s.

Voordat het album verscheen kwam er online kritiek dat Beyoncé mogelijk Afrikaanse stereotypen uitbuit. Maar de film laat zien dat de superster gedegen onderzoek heeft gedaan naar de verschillende culturen op het Afrikaanse continent.

Een pastiche aan dansers, (neon)kleuren, pailletten in de woestijn, en cameo’s van Lupita Nyong'o, Naomi Campbell en Kelly Rowland, komt voorbij. De film stipt onderwerpen aan rondom gender, ras, moederschap, en het vormen van je identiteit.

Beyoncé neemt je mee op een ontdekkingsreis langs West-, Centraal- en Zuid-Afrika in verschillende formats en achtergronden. De spiritualiteit van het continent is terug te zien in verschillende verwijzingen: Erzulie (verwijzing naar de Afrikaanse diaspora, want het vloeit voort uit het Haïtiaanse vodou), Orisha en Oshun (zie de verwijzing naar Babalú-Aye), Mami Wata (watergeest), en meer. De haar- en klederdrachten die voorbijkomen zijn een mengeling van verschillende culturen: van de klei haardrachten van de Himba-stam uit Namibië tot de West-Afrikaanse gele (hoofddoeken), en Afro-futuristische invloeden.

‘Geschiedenis is je toekomst, op een dag zul je jezelf ontmoeten waar je bent begonnen,’ aldus de voice-over. Black Is King is een visueel spektakel.