Bioscooppremière: Winchester

The Overlook Hotel in The Shining, het enorme landhuis in The Haunting, het onroerend goed in Poltergeist, Crimson Peak, The Others, The Woman in Black en The Innocents. Huizen waar je bang van wordt zijn geweldig. Je wilt er niet wonen, wel een keer op bezoek.

Winchester House ís te bezoeken, want het bestaat echt in Californië en je kunt er een rondleiding krijgen. Ziehier een informatieve - zij het zeer Amerikaanse - korte documentaire met uitleg over en drone-beelden van dit waarlijk ongelofelijke optrekje (161 kamers). Het is goeddeels behoorlijk lelijk, maar het verhaal erachter intrigeert.

Dat waargebeurde verhaal in het kort: de steenrijke erfgename van de Winchester wapenfabriek besteedt, nadat een medium haar heeft uitgelegd dat de geesten van door Winchester-geweren gevallen doden haar zullen komen lastigvallen, vanaf 1884 haar fortuin aan een gigantisch door haarzelf ontworpen pand. Het wordt gedurende bijna veertig jaar continu gebouwd en verbouwd en de gedachte erachter schijnt te zijn geweest dat het zou dienen als een fijn hotel voor áárdige spoken en een verwarrend doolhof voor kwáde spoken.

Een doolhof is het in elk geval, inclusief gangen die nergens toe leiden en deuren die nergens op uitkomen. De onmetelijke rijkdom van de weduwe Winchester hield een leger timmerlieden gedurende decennia aan het werk. Het huis dijde uit tot groteske proporties en hoewel de grote aardbeving van 1906 een dosis realiteitszin aan het project toevoegde, ziet het er nog steeds ruim uit ( hier in vogelperspectief ).

Een verfilming op basis van dit verhaal kon niet uitblijven. De weduwe wordt gespeeld door de immer geweldige Helen Mirren en de arts, die haar geestelijke gezondheid op verzoek van de firma Winchester moet vaststellen, door Jason Clarke (Henry uit Mudbound ). Ze spelen allebei prima.

Winchester is een film die aanvankelijk teruggrijpt op oude genre-conventies; het is een ode aan ouderwets atmosferische horror met veel gedool door donkere gangen. In de finale gaat de film rammelen omdat het verhaaltje over wraaklustige geesten toch wat klein en, tja, ongeloofwaardig is. Beetje veel jumpscares ook, maar Helen Mirren en de vormgeving van het huis maken het één en ander goed. Het getoonde vakmanschap verdient een beter script; louter het feit dat de weduwe Winchester zo raar was om dit huis te bouwen, leverde de scriptschrijvers toch niet genoeg stof op om de aandacht vast te houden.

Winchester is daardoor ook voor de genre-fans eigenlijk geen verplichte kost. Net zomin als Jigsaw, een andere recente horrorfilm van de regisserende Spierig-broers, die met de tijdreis-thriller Predestination in 2014 lieten zien wel degelijk veel betere films te kunnen maken.

Wat Helen Mirren betreft, kijk je beter naar de beklemmende politieke thriller Eye in the Sky, sinds een paar dagen op Netflix. Wat behekst onroerend goed betreft, kijken wij meer uit naar de komende Netflix-versie van The Haunting en herlezen we het oorspronkelijke boek van Shirley Jackson bij wijze van voorpret.