Between Two Ferns: The Movie: flauwe parade van beroemdheden

Hoe ziet dat eruit? Een aflevering van Between Two Ferns met de duratie van een speelfilm? Dat was de eerste vraag die bij ondergetekende rees toen bekend werd dat komiek Zach Galifianakis met zijn format nog een stap verder zou gaan. Het resultaat is een aaneenschakeling van de welbekende interviews tussen twee varens, met er tussenin een The Office-achtige mockumentary. Between Two Ferns: The Movie is kort gezegd het levensverhaal van Galifianakis, en niet dat van de komiek zelf, maar van het personage dat hij in de komediereeks speelt.

De film begint met een gesprek tussen Galifianakis en acteur Matthew McConaughey. De komiek heeft er moeite mee de naam van z’n gesprekspartner goed uit te spreken, of irriteert hem puur omdat het kan. Je weet bij Galifianakis nooit of het onvervalste domheid betreft of gewiekste passieve agressiviteit. Dat er ook nog sprake is van een lekkage, die ontaardt in een overstroming, draagt niet bij aan de algehele sfeer. Het gesprek verwordt dan ook al snel tot waterige slapstick, en het ziet er allemaal wel erg geënsceneerd uit.

Kijk, dat Between Two Ferns misschien wel nooit een spontane opzet heeft gekend, betekent niet dat je die spontaniteit kan veinzen. Dat Keanu Reeves in een interview op een gegeven moment zegt ‘op dit moment acteer ik alsof ik het gezellig heb’ spreekt boekdelen. Natúúrlijk heeft Reeves het gezellig en vindt hij het bijzonder geestig om het tegenovergestelde te acteren. Maar het is zo opzichtig. Net als de scènes tussen de interviews in, waarin Galifianakis als de stumper laveert tussen zijn stupide collega’s; als een beduidend minder grappige Michael Scott (Steve Carell speelde destijds met veel verve de manager uit The Office).

Aan een gebrek aan sterren ligt het overigens niet. Ook Chrissy Teigen, Brie Larson , John Legend en David Letterman geven acte de présence. Maar soms overstijgt een format of een gimmick zijn eigen doel. En dat is bij Between Two Ferns zonder twijfel het probleem.