In de Berlijnse technowereld manifesteert zich een moordenaar die naar Schlager luistert.
Beat is de toepasselijke bijnaam van Robert (Jannis Niewöhner): een fervent technofan, en promotor van club Sonar in Berlijn. In een meer beduimeld gedeelte van Berlijn begeeft hij zich ’s nachts en ’s ochtends tussen de feestgangers, dikwijls onder invloed van xtc. Vrijheid, blijheid is zijn devies, en vele lange nachten ontaarden in orgies in Beats bescheiden appartement. De door drugs vertroebelde wereld van de 28-jarige protagonist wordt opgeschrikt door een dubbele moord: tijdens het optreden van een dj druppelt lijkvocht op het dansende publiek; bovenin de hal treft Beat de lijken van een vrouwelijke tweeling aan, die zijn opgehangen aan het plafond.
Eerder zien we al dat de Europese geheime dienst bovengemiddelde interesse heeft in Beat vanwege zijn connecties in de drugswereld: techno en narcotica zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Geheim agent Emilia (Karoline Herfurth, haar collega’s worden gespeeld door Thekla Reuten en Christian Berkel) probeert hem te rekruteren, maar Beat beschouwt zichzelf niet als een verrader. Na het incident in de nachtclub blijft hij bij zijn standpunt. Onderwijl manifesteert zich de bad guy in de vorm van Jasper (Kostja Ullman): een psycho à la Kevin Spacey in Seven, die zich graag omringt met dode lichamen op sterk water. Hij heeft het gemunt op Beat, en laat in diens appartement een grotesk altaartje achter.
Dat altaar bestaat uit vermaarde Schlagerplaten, kolderieker kan het niet. Jawel, Jasper is een onvervalste liefhebber van de welbekende Duitse meezinghits. Zo krijgt de Duitse volksmuziek, zeker ten opzichte van techno, een nieuwe, onbestemde lading. Die tegenstelling is ook wel exemplarisch voor Berlijn, waar verschillende gemeenschappen naast elkaar leven. En waar trouwens ook bijna een half miljoen buitenlanders leven, die je in Beat nauwelijks of niet te zien krijgt: het is toch wel curieus hoeveel Duitse krimi’s, denk ook aan het eveneens bij Amazon verschenen You Are Wanted , dat subiet vergeten; om personages van kleur te introduceren.
En over de politie gesproken: er wordt natuurlijk een groots onderzoek ingesteld naar de deviaties in club Sonar. Zo wordt bekend dat welgeteld zes mensen een sleutel bezitten die ze toegang verschaft tot het etablissement. Je vraagt je bijkans af: gaan we nu Cluedo spelen? Wordt Beat een whodunit, een krimi?
Beat is geschreven door Norbert Eberlein, die in Duitsland onder meer furore maakte met de politieserie Großstadtrevier. Eberlein en zijn team maken gebruik van de vuistregel, hoe grotesker hoe interessanter. Dat werkt in Beat echter averechts: Jasper is maar een raar figuur, en zijn gedragingen zijn lachwekkend. De openingsaflevering eindigt met de suggestie dat alle bloederige, vleselijke taferelen in het leven zijn geroepen om grootschalige orgaanhandel – uitgevoerd in weer zo’n typische Berlijnse loods, in het holst van de nacht – te verbloemen. Vandaar die bovengemiddelde interesse van de geheime dienst.