Ballerina: spectaculaire thriller zonder diepgang

Een bodyguard besluit wraak te nemen voor de moord op haar vriendin in kleurrijke Zuid-Koreaanse Netflix Original. 

Een onnozel ogende verkoper van een kruidenierswinkeltje krijgt ineens twee noeste mannen voor zijn neus. Ze willen wat van hem: zijn geld en de inhoud van de kluis achter zijn kassa. Maar de arme man is slechts een parttimer, hoe moet hij de code weten? Intussen is een vrouw de winkel binnengekomen. Stoïcijns heeft ze gepakt wat ze moet hebben. Ze slentert naar de balie, waar de andere drie mannen bivakkeren, en geeft de verkoper een biljet. Hij kijkt verrast, net als de overvallers. Het wisselgeld plukt de vrouw uit de tas van de overvaller. Waarna de andere overvaller zijn mes op de hals van de vrouw zet.

De rest van deze scène laat zich wel raden. Ok-ju (Jeon Jong-seo uit Burning) maakt moeiteloos korte metten met de schurken. Je zou het op het eerste gezicht niet zeggen (dat is ook de evidente insteek van de film), maar de Zuid-Koreaanse was een bodyguard en is nog steeds een moordmachine. Op een dag krijgt ze per post een paar spitzen toegestuurd met een briefje. Het pakket blijkt van een vriendin (een ballerina) die vermoord is. Kan Ok-ju de dader traceren en straffen? Het antwoord op die vraag is eigenlijk al in de bovengenoemde openingsscène gegeven. En sowieso moet Ballerina het niet van diepgang hebben en wel van voorspelbaarheid.

Vorm is belangrijker dan inhoud. Actiescènes zijn spectaculair; qua drama heeft de film van Lee Chung-yun niet veel te bieden. De synthesizermuziek vormt een fijne twee-eenheid met de knap gemonteerde passages waarin Ok-ju de ene na de andere man een kopje kleiner maakt. En dat ze uiteindelijk stuit op een misdaadsyndicaat zal ook geen verrassing zijn. Je kijkt Ballerina vooral voor de kleuren en het spektakel.

Ballerina, vanaf vrijdag 6 oktober 2023 bij Netflix