Bad Vegan: Fame. Fraud. Fugitives S01E01: pijnlijk en herkenbaar

Het gaat Sarma Melngailis voor de wind als ze in 2004 in New York met haar vriend en televisiekok Matthew Kenney het luxe raw-food-restaurant Pure Food and Wine opent. Beroemdheden bezoeken het restaurant, en Melngailis en Kenney worden al snel gezien als pioniers op het gebied van koken zonder dierlijke producten. Maar als de relatie tussen de twee uitgaat, dan staat de entrepreneur er alleen voor. Het runnen van een restaurant blijkt een grotere beproeving dan ze had kunnen bevroeden, en de winstmarges zijn kleiner dan gehoopt. Dus is er geld nodig. En dan dient zich een nieuw persoon aan.

Aan het begin van de eerste aflevering belt Melngailis met deze charlatan, genaamd Shane Fox, die niet voor niets opereert onder de schuilnaam van een roofdier. Hij heeft haar leven verpest. Hoe dat precies ging laat documentairemaker Chris Smith ( Fyre , 2018) vervolgens natuurlijk zien in de vier afleveringen. En dat is belangrijk, want vooral de reputatie van Melngailis raakt besmeurd als blijkt dat ze geld heeft verduisterd en in 2017 een deal sluit met het Amerikaanse Openbaar Ministerie en enkele maanden achter de tralies verdwijnt. Door de media wordt ze vervolgens gekwalificeerd als de ‘vegan Bernie Madoff ’.

Maar een onvervalste oplichter is Melngailis niet, blijkt al snel. Wel een goedgelovige vrouw. Wie de laatste tijd true-crime-titels als The Tinder Swindler zag kent het recept: een vrouw wordt verliefd op een man die bij een geheime organisatie beweert te werken. Eerst steunt hij zijn vriendin, maar al snel begint hij zijn handje op te houden, en de vrouw geeft. Je wil, zodra de slachtoffers hierover beginnen te praten, ze toeschreeuwen dat ze het niet hadden moeten doen. Dat heeft echter geen zin, realiseer je je al snel, omdat uit de documentaires ook blijkt dat ze in de ban van de liefde waren, en dus ontvankelijk voor manipulatie.

Buiten kijf staat dat Bad Vegan: Fame. Fraud. Fugitives een onwerkelijk verhaal voor het voetlicht brengt, waardoor je gaat begrijpen hoe Melngailis in 2017 door de pers in een kwaad daglicht werd gesteld. Bovenal is de documentairereeks ook weer een tragisch voorbeeld van hoe vrijwel alle belangrijke actoren schuld dragen; hoe mensen je soms mee kunnen sleuren tot pijnlijke diepten.