Aunty Donna’s Big Ol’ House of Fun S01E01: Australisch absurdisme

De Australische komieken Mark Samual Bonnano, Broden Kelly en Zachary Ruane maken al jaren furore met hun absurdistische ‘Aunty Donna’-act. Aunty Donna’s Big Ol’ House of Fun is een spervuur aan liedjes en sketches. De eerste aflevering begint met een nummer over hoezeer alles een snaredrum kan zijn: een beker, je kont, je penis. Pak een rijmboekje erbij, et voilà! Maar dan escaleert de boel en blijkt een muur geen geschikte drum, want daar sla je met je vuist zo doorheen, met bloederige praktijken tot gevolg. De sfeer wordt grimmig: de belofte blijkt een leugen, je kan niet op alle oppervlakten drummen. Oh nee!

Maar een afwasmachine (vertolkt door Kristen Schaal uit Bob’s Burgers) brengt weer leven in de brouwerij door aan te geven dat ze zelfs zonder armen – want tja, afwasmachines hebben geen armen… - kan drummen door de voorklep heftig tegen het apparaat aan te meppen. Dan volgt een sketch waarin het trio op zoek gaat naar een nieuwe huisgenoot: wordt het een pop? Een pop met een knuffelbeer? Een pop met een plant? Een onderzoeksjournalist uit de jaren zeventig? Een aspirant-komiek tijdens een slecht bezochte avond in een nachtclub? De mogelijkheden blijken oneindig.

En dan is Zach ineens slecht zichtbaar. Hij wordt getoond in lage resolutie. Misschien wel omdat zijn internetverbinding waardeloos is? Hierop volgen nog grappen over het verzinnen van een nieuwe naam voor je wifi-netwerk (‘Poo-poo’), waarop een groot feest volgt met als gast Jerry Seinfeld (hij lijkt er niet eens op…) en een quiz die geen quiz blijkt te zijn.

Bonnano, Kelly en Ruane bewijzen in Aunty Donna’s hoe flinterdun de grens tussen flauw en geestig is. Hun bedenksels leunen meer naar het eerste. Telkens denk je te kijken naar een Australische variant van Portlandia , maar dan blijken de grappen te ordinair en het acteerwerk te over de top. Wie zich vandaag de dag wil onderdompelen in absurdisme en surrealisme zou naar Eric André (het vijfde seizoen van zijn Eric André Show wordt momenteel in de Verenigde Staten uitgezonden) moeten kijken en de lat nog hoger moeten proberen te leggen – en dat is nogal een beproeving, want André weet humor en diepzinnigheid wel voortdurend te verbinden.

Een ander voorbeeld van een komiek die het simpelweg beter doet is oud-SNL’er Tim Robinson in zijn I Think You Should Leave. Robinson weet in tegenstelling tot Aunty Donna wél de banaliteiten van het leven te tonen zoals ze zijn – en daar iets grappigs mee te doen. Hij heeft diepzinnigheid niet eens nodig. De conclusie is dan ook dat Aunty Donna het simpelweg moet afleggen tegen deze betere absurdisten.