A Tale of Two Kitchens: onnodig sentimenteel en romantisch

De Mexicaanse chef-kok Gabriela Cámara opent in 1998 een restaurant Contramar in Mexico-Stad. Het is een etablissement waar je dagelijks verse zeevruchten kan verorberen die volgens Mexicaanse culinaire tradities worden bereid. (Dat is eigenlijk best slecht voor het milieu: garnalen, mosselen en noem maar op worden allemaal ingevlogen). Cámara had destijds een zogeheten ‘Palapa’ voor ogen, een strandcafé. En als Mexico-Stad niet aan het strand ligt, dan komt het strand – in symbolische zin dan, qua menu – maar dichterbij, vooral voor diegenen die zich een weekendje weg qua tijd of geld niet kunnen veroorloven.

In 2015 opent Cámara het zusterrestaurant Cala in San Francisco. Net zo pittoresk, met een vergelijkbare opzet. Tot zover de reclamespot voor Cámara en haar horecagelegenheden, want deze korte documentaire heeft ook een diepere betekenis: de chef-kok ontpopt zich als een witte redder, uitgedost in de maagdelijke kleur. Ze profileert zich als een profeet die zelfs alcoholisten en ex-gedetineerden op het rechte pad wil houden, door ze in te huren als manusje van alles, butler of afwasser – want de hogere functies in haar zaken zijn goeddeels voor witte collega’s. Maar dat wordt niet onderschreven, net zoals we dat decadente laten invliegen van voedsel maar voor lief moeten nemen.

Tenslotte gaat het sprookje van twee keukens over de significante rol die latino’s spelen in Amerikaanse keukens. Zonder hen zouden al die restaurants, alleen al in Californië, prompt niet meer bestaan. Dat dit fenomeen moderne slavernij is, wordt ook bij toeval over het hoofd gezien.

Bij het maken van een documentaire is het perspectief belangwekkend. In dit geval had de kernvraag moeten zijn: wil ik een film maken over twee etablissementen die bezien vanuit de huidige tijd eigenlijk helemaal niet zo vooruitstrevend en inclusief zijn? Dan was het hypothetische antwoord allicht nee geweest, en had deze onnodig sentimentele en weinig inspirerende film nooit het levenslicht gezien.