A Series of Unfortunate Events S03E01-02: sprankelend en geestig

‘Rechtschapen en erudiet zijn levert je in het leven niets op’, aldus Esmé Squalor (Lucy Punch) in conversatie met de Baudelaire-kinderen die ze zo veracht. Ook in het derde seizoen van A Series of Unfortunate Events zijn de volwassenen veelal zelfvoldane, gemene iconoclasten. Zoals de twee nieuwe antagonisten – de man met een baard maar geen haar (Richard E. Grant) en de vrouw met haar maar geen baard (Beth Grant) – die de wereld verzwolgen willen zien worden in door hun geschapen vuurvlammen. De twee proleten manifesteren zich als ‘de mentors’ van graaf Olaf (Neil Patrick Harris) en maakten ooit deel uit van het mysterieuze gezelschap de ‘VFD’.

In dat instituut, vol wetenschappers, idealisten en intellectuelen, ontstond jaren eerder een schisma: de nobels – waaronder de ouders van Klaus (Louis Hynes), Violet (Malina Weissman) en Sunny (Tara Strong doet de geluidjes van de baby) Baudelaire – verenigden zich in een strijd tegen de kwaadwillende leden; een strijd die nog altijd gaande is. Het bracht de drie kids in het tweede seizoen achtereenvolgens in een conservatieve gemeenschap, een akelig ziekenhuis en een grotesk circus. In het laatste seizoen – de verfilming van de afsluitende vier boeken van Daniel Handler is gevat in zeven afleveringen – reizen de jongelingen langs een sneeuwrijk berggebied, een duikboot, een hotel en een onbewoond eiland.

Het zijn stuk voor stuk wonderlijke sets, die bijdragen aan het visuele spektakel dat A Series of Unfortunate Events ook in het derde seizoen wederom biedt. Met verfijnde dialoog, verwijzingen naar Tolstojs Anna Karenina en andere literaire grootheden, en natuurlijk sterke vrouwen. Vooral Allison Williams ( Girls ) valt op als de zwangere Kit Snicket, de zus van Lemony en Jacques. Ze is zo’n waaghals die van boomschors ski’s maakt. Ook Carmelita (Kitana Turnbull) keert terug als het onuitstaanbare prinsesje die de Baudelaires op meerdere momenten dwarszit. Dat is niettemin inherent aan de verhalen; die voortdurend volgens dezelfde formule worden gepresenteerd.

Dat is het grootste minpunt aan A Series of Unfortunate Events, en dat geldt ook voor het boek: diezelfde aaneenschakeling van gevangen genomen worden, vluchten en op de hielen gezeten worden, in elk hoofdstuk weer. Dit leidde tot een ietwat futloos tweede seizoen, maar nu herstellen de makers zich. Bijvoorbeeld met een prachtige scène waarin Violet, vergezeld door Quigley Quagmire (Dylan Kingwell), een bevroren waterval bedwingt.

A Series of Unfortunate Events is uiteindelijk niet het vlaggenschip van Netflix geworden. De VOD-aanbieder zette in op een demografisch succes – de serie is ondeugend, maar niet te ondeugend; uitdagend, maar niet te eigenzinnig – maar andere molochen als Orange is the New Black trokken meer bekijks. De vraag rijst of het dan wel uit kan; Neil Patrick Harris verwonderde zich in interviews over de peperdure sets en de inventieve kostumering. Maar bezien vanuit het heden zijn de drie seizoenen van A Series of Unfortunate Events ook over tien jaar nog onderhoudend, sprankelend en geestig.