A Christmas Prince: The Royal Wedding: magieloze kerstfilm

In 2017 had Netflix een onverwachte hit met de moderne romantische kerstfilm A Christmas Prince. In negentig minuten kwamen er make-overs, sneeuw, en een ontluikende jonge romance voorbij. Met A Christmas Prince: The Royal Wedding probeert Netflix de kerstmagie opnieuw te creëren.

A Christmas Prince: The Royal Wedding pakt meteen de draad op na het einde van de eerste film. Journaliste Amber Moore (Rose McIver, iZombie ) blogt over haar aankomende huwelijk met Koning Richard (Ben Lamb, Divergent) van het fictieve Europese koninkrijk Aldovië, die ze had geholpen bij het bestijgen van de troon aan het einde van de eerste film. Amber en haar vader Rudy (John Guerrasio) reizen voor het huwelijk af naar Aldovië. Wegens Richards werkzaamheden is ze overgeleverd aan haar schoonmoeder Queen Helena (Alice Krige) en het personeel, en dient ze samen met hen het huwelijk voor te bereiden. Natuurlijk gaat dit gepaard met de nodige hobbels: haar strenge schoonfamilie, de economische malaise in Aldovië, en het vinden van de juiste bruidsjurk.

De film laat de charme van het kerstseizoen zien: hevige sneeuw, mooie verlichting, decoraties, en zelfs het bakken van koekjes. Maar Amber heeft grotere problemen aan haar hoofd dan gemberkoekjes: ze heeft moeite om zich aan te passen aan het verstikkende paleis protocol. Een protocol dat haar nu verbiedt om persoonlijke foto’s van de koninklijke familie te delen, en zelfs eist dat ze haar beroep opgeeft – iets wat iedere succesvolle carrièrevrouw moeilijk zou vinden. ‘Ik wist niet dat ik mezelf moest opgeven om lid van het koninklijke huis te worden’, aldus Amber, terwijl ze worstelt tussen conventies en moderniteit. Hierbij toont het script enkele verwijzingen naar de ruis rondom het huwelijk van de Britse prins Harry en actrice Meghan Markle.

Kerstfilms zijn een niche genre. Hier is er geen noodzaak tot ingewikkelde verhaallijnen of intrigerende plotwendingen. De charme ligt in de clichés en de voorspelbare, zichzelf herhalende  verhalen. Het is vaak een warme deken van liefde, gezelligheid, en familiewaarden. Toch voelt A Christmas Prince: The Royal Wedding hol aan.

De sequel brengt niet de kerstromantiek van het origineel (hoewel de hype rondom de eerste film kwam door mond-tot-mondreclame, en de verrassing dat Netflix kerstromantiek erkende als optie voor een originele film -  niet vanwege de kwaliteit). De filmmakers omarmen de zoetsappigheid van het genre, en nemen zichzelf niet serieus. Maar het flinterdunne verhaal, de matige karakterisering, en de onbedoelde grappige momenten zijn niet genoeg – zelfs voor een kerstfilm.

Voortkabbelend, zoet, en soms gewoon saai. A Christmas Prince: The Royal Wedding heeft alle elementen voor een feelgood kerstfilm, maar mist de magie.