Stop de discriminatie van dierenvrienden die geen vlees eten
© cc-foto: David Goehring
co-auteur: Tobias Leenaert
Een van de kerstcommercials van dit jaar maakt veel mensen blij. We zien kinderen die bezorgd zijn over dieren die op het kerstmenu staan, en de dieren bevrijden om samen met hen thuis kerst te vieren. In dezelfde week dat de tv-spot verscheen kwamen ook andere beelden naar buiten, van drie dierenbeschermingsorganisaties: mishandeling van varkens gefilmd door actiegroep Ongehoord, varkens opgedreven met stroomstoten gefilmd door Varkens in Nood, en kalkoenen in erbarmelijke staat gefilmd door Animal Rights. Wat zouden de kinderen ervan vinden als ze zagen dat dit gebeurt met de dieren die ze te eten krijgen?
Kinderen houden van dieren, ze zien dieren als vriendjes en kunnen net zo met hen meeleven als met andere mensen. Als ze bezorgd vragen stellen over de dieren die ze te eten krijgen, zeggen volwassenen weleens geruststellend: die dieren vinden dat niet erg, die worden daar speciaal voor gefokt. Volwassenen kunnen net als kinderen meeleven met hond en kat, en vol afgrijzen praten over de behandeling van honden die in Zuidoost-Aziatische landen worden gegeten. Maar in onze cultuur wennen de meeste mensen aan het idee dat sommige dieren er zijn om vlees, eieren of zuivel te leveren aan de mens. Deze dieren wordt een lagere morele waarde toegekend, men denkt dat ze minder gevoel en mentale capaciteiten hebben.
Gevangen door compassie
Er zijn ook volwassenen die in dit opzicht ‘kind blijven’. Zij maken geen onderscheid tussen eetbare en niet-eetbare dieren, ze voelen empathie met álle dieren. Net als de kinderen in het reclamefilmpje zien ze in onze samenleving elke dag taferelen waar ze bezorgd over zijn. Of verdrietig, boos, wanhopig. Elke dag zien ze hoe dieren worden uitgebuit, miserabele levens leiden in kale kleine hokken van staal en beton en uiteindelijk worden gedood. Als zij deze dieren zien lijden, lijden ze zelf ook. In haar boek Koetsier Herfst noemt Charlotte Mutsaers hen ‘prisoners of compassion’; omdat ‘waarachtig medelijden, medelijden dat je hart doorklieft, je domweg overkomt. Zoals alles wat ons werkelijk raakt. Omdat het geen keuze is maar een overval. En na die overval beland je in de gevangenis.’
Je kunt je compassie met een ander – mens of dier – immers niet ‘uitzetten’. Je wilt iets dóen. Maar als het om dieren gaat sta je vaak alleen. Mensen die empathie voelen met dieren, leven als minderheid in een wereld waarin onderdrukking en geweld tegenover dieren structureel in de samenleving zijn ingebed. Als ze zich uiten en proberen anderen te laten zien wat zij zien, dat dieren kunnen lijden net als wij, worden ze vaak als lastpak bestempeld, als iemand die anderen hun pleziertjes misgunt, of als betweterige drammers die hun superioriteit willen demonstreren.
Uit onderzoek in de Verenigde Staten bleek dat vegetariërs en veganisten zelfs negatiever worden beoordeeld dan andere negatief gestereotypeerde groepen, zoals homo’s, zwarte mensen en milieuactivisten, en dat ze ook geregeld slachtoffer zijn van discriminatie. En dus houden veel dierenvrienden zich in, om irritatie en sociale afkeuring te vermijden. Wanneer mensen een hekel krijgen aan dierenbeschermers, kan dat immers ook nog eens contraproductief uitpakken voor verbeteringen in het lot van dieren.
Deze terughoudendheid is opvallend in een tijd waarin de heersende norm is dat we ieders gevoelens serieus moeten nemen – van protestboeren en boze witte mannen tot transseksuelen en non-binairen. Zeker in progressieve kringen wil men er rekening mee houden als anderen ergens aanstoot aan nemen. Een buitenstaander kan het misschien overgevoelig vinden, maar velen beseffen dat je bijvoorbeeld als lid van de witte hetero-meerderheid niet kunt bepalen of iets kwetsend is voor mensen van kleur. Evenzo kan men ook niet voor dierenvrienden uitmaken of de behandeling van dieren in onze wereld hen pijn doet.
Discriminatie en bespotting
Maar als vegetariërs zich uitspreken over dierenleed, wordt daar vaak openlijk negatief op gereageerd. De spot, vijandigheid en minachting die hen soms ten deel valt, zou voor elke andere minderheidsgroep onaanvaardbaar worden geacht. Als ergens in een kantine het aantal vlees-opties wordt beperkt ten gunste van vegetarische opties, is het huis te klein: “ze willen onze keuzevrijheid afnemen!” Maar in veel kantines (en ook in zorginstellingen) is er geen enkele veganistische optie en wordt soms tegen veganisten gezegd: je kiest er zelf voor, je kunt toch je lunch van huis meenemen.
Deze houding is des te opmerkelijker als je bedenkt dat deze mensen, in tegenstelling tot veel andere minderheidsgroepen, niet voor hun eigen belangen opkomen. Zij zijn slechts de bondgenoten van een zwakkere groep die zichzelf niet kan beschermen. En inmiddels, gezien de effecten van veehouderij op het klimaat, gaat hun missie ons allemaal aan. Het uitbuiten van dieren is deel van een ‘recht van de sterkste’-mentaliteit die nu al grote gevolgen heeft voor grote groepen mensen en uiteindelijk voor de hele mensheid.
Het verplicht rekening houden met ieders gevoelens kan vermoeiend zijn, en het kan best dat we hier en daar misschien een beetje té woke zijn geworden. Tegelijkertijd zijn velen niet woke genoeg wanneer het gaat om mensen met een hart voor dieren. Wat onze maatschappij dieren aandoet is voor deze mensen een dagelijkse krenking. Laten we ook hun gevoelens respecteren en er rekening mee houden. Is het niet uit dierenliefde, dan in elk geval uit naastenliefde.
Tot slot: Dit opiniestuk is aanvankelijk aangeboden bij Trouw, NRC en Volkskrant. Geen van allen vonden het belangrijk genoeg om te publiceren. Dat illustreert mogelijk precies het probleem waar we het over hebben.
Roos Vonk, Nijmegen, psycholoog, auteur
Tobias Leenaert, Gent, auteur (van o.a. How to create a vegan world)
Praat mee
Reacties (53)
Krijgen we nog steeds niet het besef, dat Bregman met de titel van zijn boek 'De meeste mensen deugen', de plank redelijk misslaat?
Na dit artikel krijg ik extra zin in mijn Wagyu beef en Confit de canard met kerst! Dank daarvoor Roos.
De gemiddelde vega ziet dit soort opmerkingen in mijn ervaring als kinderachtig geziek. En volkomen terecht, zeker als het, zoals meestal, niet uitgelokt is. Een keer meegemaakt dat een vriendin van een vriend, ook zo'n teerbezield vega-meisje die onuitgelokt barbecue-foto's onder haar neus kreeg, de man-jongen in kwestie een slachthuisfilmpje onder neus douwde. Is wel mooi om te zien als zo'n lulletje een lapje van eigen vlees krijgt.
Zag vandaag de Wild zwijn biefstukjes liggen bij de Appie Heijn. Direct een paar van meegenomen. Heerlijk!
Vonk wil het steentje in de schoen van de vleeseter zijn, maar piept als de schoendrager aangeeft dat steentje vervelend te vinden. Tja.
Als mede-vleeseter zou je dat even moeten uitleggen. Ze legt volgens mij gewoon uit wat haar drijft, zonder beschuldigend te worden. Dit klinkt mij in de oren als het vooringenomen gedram van een Overtuigd Vleeseter die op een vega reageert zonder gehoord te hebben wat de vega in kwestie zei. Overtuigd Vleesreters zijn in mijn ervaring overigens vaak conformistisch jankerds.
Marinus, kijk naar de kop: zij voelt zich gediscrimineerd. En zij stelt ook dat de spot die ze ondervindt eigenlijk onaanvaardbaar is. Mijn repliek is: prima dat je veganist bent, maar dat betekent nog niet dat je anderen die dat niet zijn hoeft te proberen een schuldgevoel te geven.
In mijn ervaring zijn vega's er gemiddeld genomen niet op uit anderen een schuldgevoel te bezorgen. Ze doen het vooral ook voor zichzelf. Ik heb het IRL nog niet meegemaakt, in ieder geval, en ik heb er ondertussen wel een heel aantal van dichtbij meegemaakt. Wat ik wel vaak heb gezien is dat Overtuigd Vleeseters beginnnen te zeiken als iemand openlijk vega is. Ik ben zelf vleeseter, maar voel me niet op mijn vleeslulletje getrapt door die kop, noch door het artikel wat eronder staat. Het is in mijn ervaring gewoon zo dat vega's een hoop gezeik ove zich hen krijgen over iets wat volkomen respectabel is. Discriminatie is mss niet de juiste term, maar ik denk dat ze een punt heeft dat het gezeik wel wat minder mag. En ook jij zeurt hier volgens mij om niets. Ik bedoel, wat heeft ze precies gezegd wat jij zo aanstootgevend vind?
"Volwassenen kunnen net als kinderen meeleven met hond en kat, en vol afgrijzen praten over de behandeling van honden die in Zuidoost-Aziatische landen worden gegeten." Zelf heb ik in China ook gewoon hond gegeten toen het werd geserveerd, net zo goed als dat ik varkens eet in Nederland. Verder mag je van mij prima vegetarier zijn en ik laat je in je waarde. Het enige wat ik je vraag is om dat de andere kant op ook gewoon te doen. En dat je stuk niet geplaatst is is misschien omdat het gewoon niet zo'n goed stuk is. Niet alles is de wereld is racisme en discriminatie.
Je wilt graag in je waarde gelaten worden als vleeseter. Ik denk dat je over het algemeen precies dat wel meemaakt in je omgeving. Ik vermoed dat je weinig te duchten hebt van verwijtende blikken als je aan je stukje biefstuk of hond zit. Maar je vráágt best wat van de dierenvriend, als je hem vraagt daar niets te zeggen. Ik vind het stuk best goed beschrijven hoe zo'n vega kijkt naar de vleesindustrie. Dat er voor die mensen geen verschil is tussen honden, katten of welk dier dan ook. Het is alsof je vraagt aan de eigenaar van een vermoorde hond, om met die moordenaar aan tafel te schuiven. En daarbovenop om het gezellig te houden en vooral niet te zeuren over dat feit. Misschien wat overdreven, maar het raakt in de buurt. Ik vind het ook altijd bijzonder dat vleeseters zich een soort slachtoffer voelen, wanneer ze uitgedaagd worden na te denken over bepaalde zaken. Hoe omgekeerd is de werkelijkheid, in mijn beleving...
"Maar in veel kantines (en ook in zorginstellingen) is er geen enkele veganistische optie en wordt soms tegen veganisten gezegd: je kiest er zelf voor, je kunt toch je lunch van huis meenemen." Nogal wiedes: om voedselverspilling tegen te gaan is het volstrekt logisch dat er in kantines etc. geen grootschalige keuze is in veganistische hapjes. Er zijn immers slechts rond de 150k veganisten in NL... https://www.veganisme.org/faq-items/hoeveel-veganisten-zijn-er-op-de-wereld/
Er zijn in NL ondertussen miljoenen mensen die bewust vegetarisch eten. De meeste van hen zijn trouwens mensen die nog steeds vlees eten. De flextarier is ondertussen al weer 10 jaar een ding.
'In je waarde laten'. Een totaal nietszeggend begrip. Maar goed. Hoe kan ik iemand in zijn/haar waarde laten als die persoon ingaat tegen wat ik als het hoogste morele besef dat mensen (zouden moeten) hebben: eerbied voor het leven. Ik ben 76 jaar, heb tot na mijn zestigste (veel) vlees gegeten. Natuurlijk wist ik hoe de dieren die voor mijn karbonaadje, biefstukje, gehaktbal etc. zorgden 'leefden' en stierven. Ik vond, zeker in die laatste jaren verschrikkelijk. Toch ging ik door met allerlei verzonnen 'argumenten' om mijn eetgedrag te legitimeren. In de psychologie noemen ze dat, naar ik meen te weten, cognitieve dissonantie. Er is geen geldige reden om dierlijke producten te (blijven) eten, wetende dat er zo zwaar voor moet worden geleden. Ik kan carnisten dan ook niet 'in hun (morele) waarde laten'. Wie willens en wetens faciliteert dat hoogontwikkelde, intelligente, voelende dieren worden gemaltraiteerd en wreed worden gedood voor een paar minuten smaakgenot ontbeert de eerbied voor het leven. Die waarde kan ik hen niet bieden. Draai het om, maak de cantines en de bedrijfsrestaurants plantaardig en laat iedereen die toch vlees of vis wil consumeren dat kenbaar maken. Nu is het andersom. En laat die angst voor plantaardige voeding los. Ik zal nooit weer vlees, vis en andere plantaardige producten eten, hoe lekker ik het ook vond- en nog steeds zou vinden als ik niet onvoorwaardelijk voor het mededogen zou hebben gekozen. En ik eet alle dagen lekker, gezond en vredig.
Ben zelf vegetariër, maar stoor me mateloos aan vegetariërs en veganisten die op elk moment de discussie aangaan, bij voorkeur op gezellige momenten en de sfeer verpesten. Zo gaan we anderen niet overtuigen. Dan is het ook geen discriminatie, want het zijn gewoon vervelende mensen. Zeg ik als vegetariër.
In mijn ervaring zijn het vooral de vleeseters die irritant doen, kun je ook hier in de reacties weer terugzien. Zeg ik als vleeseter.
@Marinus - mijn reactie sluit jouw ervaring niet uit. Vleeseters zijn soms inderdaad zo, dat is ook irritant. Maar ik stoor me vooral aan de vegetariërs/veganisten die het de vleeseters zo makkelijk blijven maken om irritant te doen, omdat we dan echt niet vooruit komen. Ik zou heel graag willen dat vleeseters minder vlees gaan eten, niemand hoeft van mij vegetariër te worden. Maar als je dat zegt, dan ben je in de ogen van sommigen een slappeling.
Ik stoor me ook aan mensen die je hun overtuiging willen opdringen; zelfs als ze volkomen gelijk hebben trouwens. Maar veruit de meeste vega's zijn niet zo, in mijn ervaring. En mensen die alle vega's afrekenen op het gedrag van een deel van de vega's, in mijn ervaring een een heel bescheiden minderheid van vega's, zijn meestal het soort mensen wat toch wel een stok vindt.
Eet wat je wilt eten, of juist niet. Het is mij om het even. Maar helaas is het vega gedram soms niet te harden. Zoals de momenten waarop ik tijdens officiële gelegenheden alleen maar vega eten voorgeschoteld krijg omdat er weer ergens een klimaat-/ vega drammer heeft staan roepen dat de bitterbal de schuld is van de ondergang van de mensheid en het dierenleed in deze wereld. Vermoeiende mensen die vega's.
Het vega-gedram is vooral niet te harden in bepaalde ideologisch echokamers. En dat zijn dan trouwens meestal niet de vega-echokamers. Ik ben door de jaren heen best wat vega's tegengekomen, ook tijdens etentjes in een restaurant waar ik dan bijvoorbeeld een vleesgerecht had besteld, maar moet eerste vega-drammer nog tegen komen.
Hoewel de oplossing natuurlijk voor de hand ligt, en zelfs door Vonk wordt genoemd, weigert ze die te aanvaarden. Wat is het geval? Ik denk dat niemand een veganist of vegetariër verwijt dat die persoon geen vlees eet. Waar vleeseters over vallen is de continue stroom verwijten van niet-vleeseters aan degenen die dat wel doen. Vlees eten is zeker niet wettelijk verboden, voor mensen volstrekt natuurlijk en nog lekker ook, wat mij betreft. Ik snap argumenten om het niet te doen, maar waarom kunnen niet-vleeseters niet accepteren dat die voor mij geen reden zijn mijn gedrag te veranderen? Ik zou Vonk en consorten dan ook willen vragen enige empathie te tonen richting mij en medevleesetenden en te stoppen met het proberen ons te overtuigen. Is dat teveel gevraagd om met mijn gevoelens hieromtrent rekening te houden?
Hoe je jezelf in de slachtofferrol kunt manoeuvreren, in een verhaal waarbij dieren op immens grote schaal gedood worden is werkelijk bewonderingswaardig. Ik vraag mij af hoe vaak jij al gestoord bent door vega's wanneer je aan je stukje vlees zit? Ik vermoed dat het bijna niet tot nooit gebeurd. Dus wat is het probleem? Dat mensen een mening hebben over je gedrag? Misschien is je probleem wel dat je het moeilijk vind te verantwoorden waarom je nog vlees eet? In een wereld waarin dat simpelweg niet meer nodig is? Omdat je vlees gewoon lekker vind? Want dat laatste is wat mij betreft wel een erg primitieve reden om de massaslacht van dieren te verantwoorden. Dat gezegd hebbende, ik zal de laatste zijn die ongeprovoceerd zijn mening zal geven aan vleeseters, maar als je gaat prikken (figuurlijk) dan durf ik de strijd wel aan. En dan merk ik dat de argumenten van de 'tegenpartij' vrij basaal zijn en vaak alleen geredeneerd vanuit het eigenbelang. Bij de vega's is maar een zeer beperkt eigenbelang en durf ik dus wel te stellen dat die argumenten vaak meer fundering hebben.
(2/2) Ook mensen die nu voor mensenrechten opkomen – of het nou om LHBTIQAP+-rechten gaat of proberen aandacht te vragen voor het leed dat zwarte piet teweeg brengt – krijgen te maken met enorm veel spot, vijandigheid en minachting, die net zo goed door een groot deel van de maatschappij nog aanvaardbaar wordt geacht ook. Ook heb ik mijn twijfels bij dat onderzoek dat wordt aangehaald uit de States. Wat namelijk vaak gebeurt bij institutioneel gemarginaliseerde groepen, is dat mensen zéggen het geen probleem te vinden, maar er toch negatieve ideeën en vooroordelen op nahouden. Of ze vinden het niet nodig om hun kinderen te leren over diversiteit, wat de emancipatie van deze groepen behoorlijk in de weg kan zitten. Ook een leuke: "Ik heb niets tegen [groep], máár… [zegt iets discriminerends over die groep]". Bijvoorbeeld: "Ik heb niets tegen homo’s, maar ze moeten niet op straat zoenen (terwijl dit van heterokoppels wel geaccepteerd zou worden)/ze moeten wel "normaal" doen (lees: geen zelfexpressie als die toevallig wat flamboyanter is). Laten we alsjeblieft niet doen alsof geen rekening houden met dieetwensen en bespot worden gelijk staat aan wat institutioneel gemarginaliseerde groepen allemaal moeten doorstaan. Het is vervelend en er mag ook zeker wel meer aandacht voor komen, maar veganist en dierenactivist zijn is echt peanuts vergeleken bij tot een institutioneel gemarginaliseerde groep behoren. De echte gemarginaliseerde groep in dit verhaal is nog altijd de dieren.
(1/2) "Maar als vegetariërs zich uitspreken over dierenleed, wordt daar vaak openlijk negatief op gereageerd. De spot, vijandigheid en minachting die hen soms ten deel valt, zou voor elke andere minderheidsgroep onaanvaardbaar worden geacht." Als veganist en dierenactivist die zelf tot meerdere gemarginaliseerde groepen behoort, vind ik deze vergelijking behoorlijk misplaatst. De discriminatie tegen bijvoorbeeld LHBTIQAP+-personen is institutioneel. Hoewel we op papier nu min of meer dezelfde rechten hebben als cisgender heteroseksuele endosekse personen, is er in de praktijk nog steeds veel discriminatie en hebben we een wezenlijk hogere kans om in ons leven met geweld te maken te krijgen. Van oudsher werden we gedemoniseerd en vervolgd, en de overblijfselen daarvan zijn nog terug te vinden in onze huidige maatschappij. Conversietherapie bestaat nog steeds in allerlei vormen en is per definitie schadelijk. Het zelfde geldt voor neurodiverse mensen. We spreken nog steeds van hoogfunctionerend en laagfunctionerend autisme; overblijfselen uit nazi-Duitsland, waar de hoogfunctionerende autisten voor de nazi's moesten werken, en de laagfunctionerende autisten werden mishandeld en uitgemoord. Als autistisch en lesbisch persoon had ik om beide redenen moeten vluchten als ik in nazi-Duitsland had geleefd.
Ik vind dat dit stukje alle vegetariërs over één kam scheert. Je kan ook vegetariër worden, omdat je beseft dat het produceren van vlees een milieuverpestende bezigheid is.
Ik snap al dat gedram niet. Laten leven is toch een mooi motto? Waarom altijd iemands mening opdringen? En soms is het beter om je mond te houden, is beter voor je gezondheid.
Hann Inderdaad, soms is het beter om je mond te houden maar soms dus ook niet. Soms is het ook helemaal niet goed voor je gezondheid wanneer je je mond houdt.
Vleeseten heb ik als boerenzoon 50 jaar geleden al gestaakt. Het woord vegetariër kende ik toen niet. Ik wilde gewoon geen leed berokkenen aan dieren zoals ik dat zag op markten en slachthuizen. Het woord vegetariër leerde ik daarna snel kennen, en was vaak meewarig bedoeld. Ook het anders zijn werd me steeds ingewreven. Ik had het idee dat ik op iemands ziel trapte als ik zei geen vlees te willen. Ik heb jaren op zakenreizen niet goed kunnen eten. Soms kreeg ik alleen maar een bak sla. Gelukkig is er veel veranderd. In elk restaurant kun je vleesloos eten en om mij heen gaan steeds meer vrienden over op diervriendelijk leven. Veel zakelijke recepties ed zijn tegenwoordig vleesloos zonder dat dat erbij gezegd wordt. Prima zo. Dat vlees eten ook een enorm milieu probleem heeft gecreëerd kon ik vroeger niet bevroeden. Op mijn ziel getrapt worden heeft bij mij eelt op mijn ziel gemaakt en dus lig ik niet zo wakker van.
Slechts boerenkleindochter maar ook mijn jeugd op het platteland was voldoende om me van het vleeseten af te helpen.
Mss moeten we eens kappen om gevoelens zoveel waarde te geven. Laten we ons concentreren op feiten. F your feelings. Dat vegetariërs wat dat betreft gebruik kunnen maken van redelijk wat feiten die hun keuzes ondersteunen. Keuzevrijheid hebben ze idd nauwelijks, tis best schokkend hoe weinig keus de vegetarier heeft in een gemiddeld restaurant. En nee, ik ben geen vegetariër.
Ch0k3r, Een aantoonbaar feit is, dat mensen gevoelens hebben. Goddank zijn die er nog. Gevoelloosheid leidt er immers toe dat we elkaar uitbuiten en naar het leven staan. Kijk om je heen. En een ander aantoonbaar feit is, dat ook dieren gevoelens hebben. Maar sommigen van ons willen dat, uit vermeend eigenbelang, liever niet weten. Denken dat vlees eten verantwoord is, maakt van vlees eten een gewoonte. Dat blijkt niet alleen schadelijk te zijn voor het dierenwelzijn, maar ook voor de planeet en al het leven daarop. De noodzaak vlees te eten is er allang niet meer. Alles wat we aan voeding nodig hebben kan inmiddels plantaardig. Keuze genoeg. Je kunt er gezond oud mee worden.
U schaart veganisten en vegetariers onder 1 en dat is onjuist. De veganisten die ik of heb gesproken of die je vaak ziet op tv oid zijn enorme vervelende veroordelende mensen die geen enkel begrip hebben voor andere mensen en zich over het algemeen gezien verheven voelen. Dat is dan ook de reden waarom zij er zelf voor zorgen dat andere mensen hen niet moeten. Dit heeft dan ongetwijfeld te maken met de neurologische aandoeningen die je krijgt als je te lang geen dierlijke producten nuttigd. Natuurlijk is de manier waarop hier met dieren omgegaan wordt onacceptabel en is het goed dat daar aandacht voor is. Zo haal ik mijn vlees en zuivelproducten bij een boer waarvan ik de dieren ken en ook bekend ben met de slager waardoor ik weet dat de dieren een goed leven hebben gehad, net als vroeger thuis, toen was mijn vader, zijn vader en alle vaders voor hen de boer en de slager en liepen we als kind met de jonge geitjes, lammetjes, kalfjes e.d. te spelen en te knuffelen wel wetend wat het uiteindelijke doel was en dat vonden we niet erg, als 1 van de dieren geslacht werden, dan betekende dat feest, want vlees voor eigen gebruik was heel kostbaar en hoe beter wij zorgden voor een dier, des te meer bracht deze op de markt op en des te lekkerde was deze. Dat gevoel is hier in het westen helemaal weg en dat is idd jammer. Als omnivoor eet je nu eenmaal ook vlees, maar dat wil nog niet zeggen dat je zonder respect met je voeding om moet gaan, dit geldt overigens ook voor planten.
Gio U doet net of die paar veganisten die u meent te kennen - over subjectief beoordelen (in dit geval veroordelen) gesproken -illustratief voor al die andere veganisten zijn. U bent zelfs zo overtuigd, dat u suggereert dat er "wetenschappelijk bewijs", waaraan niet te twijfelen valt, voor bestaat. Waanzin! Dat je van mening kan verschillen over hoe je respect hebt voor dieren toont, dat moge duidelijk zijn. Maar wanneer u argumenten voor uw mening aanvoert, dan moet u niet vreemd opkijken dat anderen die argumenten aanvallen of andere argumenten in de strijd gooien. Dat 'recht' hebben echter ook veganisten. Dit: "Als omnivoor eet je nu eenmaal ook vlees" dat klopt niet. Mensen hebben geen vlees nodig. Mensen hebben een keuze.
Er zit een belangrijk verschil tussen een zwarte huidskleur en vegetarisme/veganisme. Het eerste héb je, het tweede kies je. En keuzes hebben nu eenmaal altijd consequenties.
Het verhaal is m.i. niet geloofwaardig. Ik ben vleeseter, maar ik heb alle respect voor vegetariërs en dat geldt voor mijn hele sociale omgeving. Het kan wezen dat dat in de VS anders ligt (daar eten ze in elk geval meer vlees pp), vertaal dat dan svp niet direct naar de Nederlandse situatie.
Dat vegetariërs negatiever worden beoordeeld dan bijvoorbeeld homo's of zwarte mensen komt, denk ik, omdat vegetariër zijn een vrije en zeer bewuste keuze is. In tegenstelling tot homo of zwart zijn. Je kunt die laatste groepen niets kwalijk nemen, ze zijn wie ze zijn. Of je dat nu leuk vindt of niet. Maar iemand die zich onderscheidt als vegetariër stelt zich in de ogen van sommigen vleeseters op als een moreel hoger wezen. En dat steekt want wie wil nu gestigmatiseerd worden als dierenmoordenaar? Maar geen een vegetariër die ik ken doet dat om beter te willen zijn dan een ander. Ze doen het voor zichzelf. Het is eerder andersom. Mensen die dat van vegetariërs vinden voelen zich juist schuldig dat zij niet zo zijn en zijn bang daar op aangesproken te worden. Een typisch menselijk verdedigingsmechanisme.
Deel 2; Ik stem op de Partij voor de Dieren. Voornamelijk vanwege het feit dat deze partij de enige partij is die doorheeft en ook aangeeft dat het economisch model waarop onze samenleving op is gebaseerd ook gaat leiden tot de ondergang van onze samenleving. Bovendien strijden ze natuurlijk ook voor oa. de dieren in de vleesindustrie, een industrie die onze samenleving ernstig dreigt te ontwrichten en niet alleen vanwege het stikstofprobleem. Wanneer ik kijk op diverse forums en mijn oren te luisteren leg in mijn omgeving, dan merk ik op dat men PvDD stemmers vrijwel altijd uitmaakt voor koeknuffelaars en geitenwollen sokken figuren(is natuurlijk niet mee mis is!). Dit gebeurt voornamelijk zonder kennis van hun partijprogramma, maar wie verdiept zich hier in Nederland überhaupt in dat soort dingen. Wat ik met dit alles eigenlijk probeer aan te geven is dat dat wat hier in dit opiniestuk wordt aangevoerd klopt. En een groot deel van de reacties hier bevestigt (waarschijnlijk ongewild en ongemerkt 😊). Wat ik een terechte conclusie vind in dit artikel is dat de commentaren van vleeseters slechts hun eigen behoeften verdedigt, terwijl de de vegetariers de rechten van een derde, weerloze partij, verdedigen. Lijkt me net zoiets als zeggen dat niemand zich met de rechten van jouw kind mag bemoeien wanneer je je kind mishandelt, omdat het jouw recht is om je kind te mishandelen omdat je dat fijn vindt. Overigens een schande dat dit artikel niet elders ook geplaatst kon worden!!!!
Dit is deel 1 van hoe ik het zie; Ik, vader van twee jonge kinderen, probeerde al een tijd lang om vegetarisch te eten. Alleen waren alle zogenaamde vleesvervangers eigenlijk gewoon niet te vr***n. Althans niet vaker dan 2 á 3 keer en ja dan ben je uitgegeten. Dus toch meestal een maaltijd met vlees. Maar mijn dochter van acht wil sinds een tijdje principieel dus echt geen vlees meer (behalve dan kip uggets bij de frietjes😊). Daarom toch maar weer vleesvervangers geprobeerd en wat blijkt; in het afgelopen jaar hebben deze produkten qua smaak en textuur een behoorlijke ontwikkeling doorgemaakt! Wij eten nu gemiddeld 5 á 6 dagen in de week vegetarisch en ik geniet ervan! Ik vind vlees ook heerlijk, maar mijn geweten... en ik vind het ook zielig en misselijkmakend hoe we met deze dieren omgaan. In mijn omgeving hoor ik niemand opscheppen over hoe vegetarisch men eet en niemand wijst men een opgeheven vinger naar vleeseters. De enige hoek van waaruit ik commentaar hoor is vanuit de hoek van de overtuigde vleeseters, eigenlijk. En eigenlijk is dat vrijwel altijd commentaar uit het niets. Eigenlijk ervaar ik deze vorm van commentaar, misschien wel pogingen tot uitlokking, ook vanuit de hoek van de anti-vaccers, complot theoristen. Ik veronderstel dat men zich aangevallen voelt. Maar door wie? Vegetarische actievoerders richten hun pijlen voornamelijk op de vleesverwerkende industrie en de supermarkten, niet op de vleesetende mens zelf!
Misschien luisteren ze niet omdat je onder t eten wil praten daar over. Zou ik ook niet v gediend zijn als ik aan mijn stukje vlees zit. Hier trouwens vegetarier in huis nooit geen probleem geweest. Wederzijds respect noemen ze dat.
Misschien omdat het een onsamenhangend verhaal is? Het zal mij worst (pun intended) wezen. Geef aan wat je lekker vindt, en ik zorg er voor. Geen vlees, geen vis, geen groente, het maakt mij niet uit. Te gast is precies dat: Te gast. En dat vind ik mooi. Dus iedereen die bij mij aan de grote keukentafel terechtkomt, kan krijgen wat ie blieft. Daar maakt niemand een drama van. Waarom het altijd zo groot gemaakt moet worden, ik heb werkelijk geen idee. Je gunt iedereen toch een overtuiging? Is er een maar? Natuurlijk. Respect werkt twee kanten op. En ik bepaal wie er aan mijn tafel zit. Of nou ja, wij dan. En drammers eten we hier op brood.
pahan Aan uw tafel is dus simpelweg geen plaats voor iemand die zich compromisloos opstelt omdat u dieren in zijn ogen dieren misbruikt en die zich wat dat betreft dus niet in houdt. Zo iemand betoont u niet het door u vereiste respect: Dat is een drammer en geen gast. Maar..... vreemd genoeg lijkt het wat u betreft zijn of haar eigen schuld - keuze? - dat die niet bij u aan tafel zit en vooral niet de uwe!
@zandb, Bijna goed. Aan mijn tafel is simpelweg geen plaats voor iemand die zich compromisloos opstelt. Maar..... vreemd genoeg lijkt het wat u betreft zijn of haar eigen schuld - keuze? - dat die niet bij u aan tafel zit en vooral niet de uwe! Klopt. Win-win, wat mij betreft.
Zand, heb je de tekst van Pahan gelezen en begrepen? In elk geval kan ik stellen dat ik jouw tekst gelezen maar niet begrepen heb.
Het zou daarnaast fijn zijn als vegetarische restaurants ook een vlees en/of vis optie aanboden. Andersom is dat meestal wel het geval.
Maar eh, dan is het geen vegetarisch restaurant meer? Je vraagt bij de Chinees toch ook niet om een pizza?
een visrestaurant dat ook vlees verkoopt is nog steeds een visrestaurant. Een steakcafe dat ook vegetarisch verkoopt is nog steeds een steakcafe. Een vegetarisch restaurant dat ook vlees verkoopt is nog steeds een vegetarisch restaurant. En de chinees verkoopt vaak ook friet met kip. Gewoon een kwestie van inclusiviteit en iedereen welkom maken.
De kerstgedachte moet er zijn! Ik ben het zomaar eens met r v b! Als dit maar weer goedkomt.
Hahaha, ik vind hem leuk, RvB. Niet al te realistisch, maar dat maakt niet uit.
rvb een kosher restaurant wat speklapjs serveert is geen kosher restaurant meer, ik denk dat dat vergelijkbaarder is gezien het feit dat vegetarisme/veganisme vaak een ideologische/morele onderbouwing heeft.
Wat een belachelijk statement dat je woke zou moeten zijn om rekening te houden met dieren. Gelukkig kun je prima vegetariër zijn zonder flauwekul.
Toch gaan die twee dingen vreemd genoeg vaak samen. Vitamine b12 tekort doet vreemde dingen met een mensenbrein. Dat moge duidelijk zijn.
In de echte wereld is de definitie van het woord "woke" beduidend anders dan in de hijgerige fantasie van reactionair-rechts. "Woke zijn" is "je bewust zijn van racisme", en dat is iets wat zelfs reactionair rechts meestal (nog) wel veinst, en naar ik aanneem, in sommige gevallen tot op zekere hoogte ook nog wel min of meer is. Dat is een patroon met reactionair rechts. Alles wat best wel OK is en waar dat slag niet aan doet, moet uit het verband gerukt en afgezeken worden. feminisme, sociaal zijn, het werkwoord deugen, de kunstacademie, tolerantie en dus ook woke. Als reactionair rechts er problemen mee heeft is dat over het algemeen een goed teken.
"...worden ze vaak als lastpak bestempeld, als iemand die anderen hun pleziertjes misgunt, of als betweterige drammers die hun superioriteit willen demonstreren." Het zal ongetwijfeld gebeuren, maar mij is dit nog nooit overkomen.
Dat gebeurt denk ik alleen als je als vegetariër vindt dat iedereen dezelfde keuzes in het leven moet maken als jijzelf.
'Maar als vegetariërs zich uitspreken over dierenleed, wordt daar vaak openlijk negatief op gereageerd. ' Dat komt meestal omdat vegetariërs meestal de irritante eigenschap hebben om mensen te vertellen dat ze vegetarisch zijn, zonder dat mensen daar echt om vragen.
@ Geen probleem: "Dat komt meestal omdat vegetariërs meestal de irritante eigenschap hebben om mensen te vertellen dat ze vegetarisch zijn, zonder dat mensen daar echt om vragen." Was je soms bang dat slechts één keer het woord 'meestal' hanteren niet de door jou behoefde aandacht zou trekken? Gelukkig voor jou mag jij wel onverstoord laten zien en horen dat andere dieren dan mensen volgens jou geen intrinsieke waarden en dus absoluut geen rechten hebben, zodat jij elke dag je buitensporig gulle portie vlees naar binnen kan proppen dankzij de 24-7 dieren-holocaust.
@aduesto 'Was je soms bang dat slechts één keer het woord 'meestal' hanteren niet de door jou behoefde aandacht zou trekken?' Haha je hebt gelijk, ik zat op mijn telefoon; typt toch net iets minder lekker. 'Gelukkig voor jou mag jij wel onverstoord laten zien en horen dat andere dieren dan mensen volgens jou geen intrinsieke waarden en dus absoluut geen rechten hebben, zodat jij elke dag je buitensporig gulle portie vlees naar binnen kan proppen dankzij de 24-7 dieren-holocaust. ' Hey! Aduesto herkent zich in het geschetste beeld! En Aduesto weet helemaal niets over mij, maar ik weet nu wel wat meer over Aduesto.