De regering Netanyahu maakt ons weer tot antizionisten

Onvoorwaardelijke steun voor deze regering, Rutte? Haar vlag ophangen?

Als het om Israël gaat zijn Nederlandse regeringen even geen lid van de EU en zelfs niet van de NAVO, ook al ligt het standpunt van Rutte dichtbij dat van de bruine oostrand van de EU en de Nederlandse rechtspopulisten onder wie zich nu ook de CU heeft geschaard, zoals we op Joop konden lezen.

Neen, de meest loyale bondgenoot van Amerika, dat is Nederland altijd inzake Israël.

De VS die sinds 1948 Israël als een soort kolonie beschouwt van waaruit de militaire en economische belangen van Gods Own Country moeten worden behartigd. Gesteund door de ‘atlantici’ in ons land en daarbuiten. Frans Timmermans, opgevoed als atlanticus kan daarover meepraten. Al die vredesplannen waaraan de Amerikanen zogenaamde concessies deden – maar steevast de VN-resoluties negeerden - dienden er vooral voor het belang van het land op korte termijn veilig te stellen en het Bijbelse ‘beloofde land’ uit de wind te houden.

Deze politiek leidde gedurende al die decennia tot een klimaat dat steeds grotere veiligheidsrisico’s voor de Israëlische bevolking creëerde. Hierover en de betrokkenheid de EU en Nederland heeft René Römer op Joopal het nodige en zinnige gezegd, waarbij ik me alleen maar kan aansluiten.

Ik wil mij daarom concentreren op de bijzondere situatie waarmee we nu te maken hebben.

Joe Biden doet nog gewoon alsof Amerika net als vroeger in de meeste uithoeken van de wereld de baas is. Zijn land staat immers boven het Internationale Strafhof. Bidens variant op de vroegere vredesvoorstellen is het creëren van bondgenootschappen tussen Israël en andere landen in het Midden-Oosten. Die laten voortaan Israël met rust en laten de Palestijnen aan hun lot over.

Net als Amerika niet meer de naoorlogse wereldleider is, is Israël niet meer het land van David Ben-Goerion – over de Nakba hebben we het later – maar van Benjamin Netanyahu, een politicus wiens voornaamste prioriteit het is, net als Trump en Berlusconi, uit de gevangenis te blijven. Die een juridische coup heeft gepleegd en de positie van de legertop probeert te verzwakken ten gunste van de meest reactionaire regering uit Israëls geschiedenis. Die de terreurdaden van Hamas niet met democratische, rechtsstatelijke middelen wil bestrijden, maar via een aan genocide grenzende staatsterreur die de Geneefse conventies aan zijn laars lapt.

Bovendien is niet iedere Palestijn een Hamas-sympathisant, zoals ook veel Israëli niets van Netanyahu moeten hebben, wat de dappere krant Haarets dagelijks laat zien.

Onvoorwaardelijke steun voor deze regering, Rutte? Haar vlag ophangen?

Ultrarechtse scherpslijpers als Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir, die zichzelf zionist noemen, spelen in de nieuwe regering een sleutelrol. Conservatieve gelovigen wier opvattingen overigens sterk doen denken aan die van de Hamas. Openlijk doel van hun politiek is het streven van Palestijnen naar een nationale staat definitief te vernietigen, zowel in Gaza als de Westoever. Annexatie van de Westoever en etnische zuiveringen in de heuvels van Hebron en de Jordaanvallei. Voorts een robuuste uitbreiding voor Joodse kolonisten in bezette gebieden en meer joodse aanwezigheid op de Tempelberg naast de Al-Aqsa Moskee, na Mekka en Medina de derde heilige plaats van de islam.

Binnen Netanyahu’s kabinet werd al snel openlijk gesproken over een tweede Nakba.

De eerste vond plaats vlak voordat de zionisten de staat Israël hadden uitgeroepen en had als doel dat hun milities zoveel mogelijk oorspronkelijke bewoners te verdrijven naar buurlanden, waarbij talloze dorpen werden vernietigd en hun inwoners vermoord.

Dit zijn toch allemaal ondubbelzinnige oorlogssignalen richting Palestijnen en de buurlanden?

Onvoorwaardelijke steun voor deze regering, Rutte? Haar vlag ophangen?

Integendeel, het Netanyahu regime maakt ons weer tot antizionisten.

De term was een tijdje uit de gratie omdat sommigen onder het mom van antizionisme onvervalst antisemitisme bedreven. Natuurlijk moeten we hen wel in de gaten houden, zoals onlangs Alexandria Ocasio-Cortez in New York deed.

Democratische rechtsstaten staan niet voor een dilemma. Waar ook ter wereld internationale mensenrechten worden geschonden, waarbij mensen worden vernederd en vermoord en hun omgeving vernietigd, dient een land als het onze ernaar te streven dat de schendingen zo spoedig mogelijk ophouden, nieuwe schendingen worden voorkomen en de wederopbouw kan beginnen.