You Me Her S1: een welgemeende driehoeksverhouding

 

Je kent het wel: je huwelijk zit in het slop, er is al ‘eeuwen’ niet gesekst en romantiek is ’s avonds met een winden latende mopshond in slaap vallen in bed. Op het bedenkelijke advies van zijn broer besluit Jack (Greg Poehler, broer van Amy) een keertje met een escort (zonder seks!) af te spreken, in de hoop de bij haar opgebouwde seksuele spanning te kunnen gebruiken bij zijn vrouw, Emma (Rachel Blanchard). Die afspraak loopt niet zoals verwacht. De escort in kwestie, Izzy (Priscilla Faia), is te leuk, Jack kiest het hazenpad en biecht naderhand alles aan Emma op.

Wat daarna gebeurt is nog minder verwacht. Emma – eigenlijk biseksueel – spreekt ook met Izzy af en bij hen springen de vonken echt over. Wat nu?

Je moet het de makers nageven: niet iedereen zou het aangedurfd hebben een luchtige en oprechte mainstream romantische komedie te maken over polyamorie (letterlijk: meervoudige liefde). Je had natuurlijk al wel een serie als Big Love over polygamie, maar daar was Bill (Bill Paxton) het middelpunt in alle liefdesrelaties en zouden zijn drie vrouwen liever dood gevonden worden dan knuffelend bij elkaar in bed.

Wat je ook van het uitgangspunt mag vinden, het voelt allemaal heel welgemeend. De emoties van alle partijen worden serieus genomen en ook uitvoerig bepraat. De makers hebben het zichzelf misschien wel iets te moeilijk gemaakt door het koppel te laten vallen voor dezelfde vrouw. Namelijk een sociologiestudente die haar zenuwen voor afspraakjes met grote hoeveelheden alcohol wegdrinkt en tijdens de escortcursus het college over ‘Hoe hou ik werk en privé gescheiden?’ duidelijk heeft gemist.

Want wat begint als een puur zakelijke aangelegenheid, waarbij zowel Jack als Emma aparte ‘sessies’ hebben met Izzy, is natuurlijk al snel veel meer dan dat. En hoe ga je dan om met de jaloezie en de angst dat de andere twee elkaar leuker vinden dan jou? Wat ook niet helpt is dat de chemie tussen Izzy en Emma zoveel beter is dan die tussen Izzy en Jack. Jack maakt zich vooral veel zorgen, bij Emma zie je de vlinders. Izzy zelf fluctueert tussen superonzeker en extreem daadkrachtig, al naar gelang het script dat van haar verlangt. Zodat ze het ene moment Emma onder de tafel met haar voet bevredigt en het volgende verbaasd is dat mensen aan haar denken wanneer ze masturberen.

Tussen deze wervelwind aan emoties zitten ook nog teveel onnodige subplotjes over Emma’s nuchtere buurvrouw Carmen (Jennifer Spence) die altijd welkom is, van een chanterende scholiere tot Izzy’s aspirant vriendje Andy, die de gewonde puppyblik goed in de vingers heeft.

Alle goede bedoelingen ten spijt (seizoen twee start in Amerika op Valentijnsdag en er staat zelfs een derde gepland), het voelt als een kettingbotsing in slow motion.