Wu Assassins S01E01: uitgekauwde actieserie

De Indonesische acteur en gevechtskunstenaar Iko Uwais, die in 2011 doorbrak in de zinderende actiethriller The Raid, is intussen een graag geziene gast in Hollywood. Scenaristen John Wirth en Tony Krantz castten hem als een chef-kok annex vechtmeester in het in San Francisco gesitueerde Wu Assassins. Kai Jin (Uwais) is overdag een culinair talent: het snijden van paprika’s en pletten van knoflook is zijn tweede natuur. In de openingsscène zien we dat hij ook niet vies is van een potje rollebollen. In een donker appartementencomplex neemt hij het op tegen een groep leden van een Chinees misdaadsyndicaat.  Er lijkt maar geen einde te komen aan het spervuur aan vuistslagen.

In San Francisco – vanaf de 19e eeuw het toneel van Chinese bendeoorlogen – dreigen verschillende clans het met elkaar aan de stok te krijgen. De autoriteiten zijn hiervan op de hoogte, en proberen dit koste wat kost te voorkomen. Kai Jin krijgt op zijn beurt tijdens een geheimzinnige scène de bovennatuurlijke krachten van de zogeheten Wu Assassin (er zijn er meer van, getuige de titel). De krijger beschikt nu over de slagkracht van duizend monniken en heeft dezelfde taak als de politie: het voorkomen van een bloedbad. Dit overdrachtstafereeltje oogt trouwens nogal knullig, net als de cgi in de rest van de aflevering.

Onderwijl introduceren de showrunners het personage Uncle Six (Byron Mann speelt een kleurloze maffioso): de stiefvader van Kai, die hem ‘plukte uit het schip’ waarmee hij naar Amerika kwam, bestiert de onderwereld in Chinatown. Hij wil zijn stiefzoon graag geld lenen, zodat hij zijn dromen als restaurateur kan najagen. Maar Kai ontpopt zich als een moraalridder, die zich niet inlaat met bloedgeld. Het is een nogal uitgekauwd uitgangspunt voor een gevechtsserie: goede man neemt het op tegen slechteriken. Maar soms werkt het wel, zoals in het recent verschenen Warrior (te zien bij Ziggo), gebaseerd op schrijfsels van Bruce Lee.

In Wu Assassins ontbreekt het, in tegenstelling tot Warrior, aan een uitgesproken esthetiek. Waar Warrior met veel bruine en zonnige geeltinten – en spraakmakende gevechtsscènes – een zekere eigenheid uitstraalt, lijkt Wu Assassins blij vlagen op een soapserie – en daar kan de charme van de hoofdpersoon niet tegenop vechten. Het is opmerkelijk dat deze actieserie bij Netflix verschijnt: wellicht vanwege het gewelddadige karakter – daar zitten reguliere Amerikaanse netwerkzenders niet op te wachten. Maar Wu Assassins is ondanks Iko Uwais niets nieuws onder de zon.