Vampires vs. the Bronx: Fright Night in the Bronx

Het is een verdacht tafereel: een witte vrouw meldt zich in een Dominicaanse schoonheidssalon in de New Yorkse wijk the Bronx voor een manicure. In de briljante openingsscène van Vampires vs. the Bronx vertelt een goedlachse dame terwijl haar nagels onder handen worden genomen dat ze net naar the Bronx is verhuisd. Ze is verdrongen uit haar vorige wijk. Het is een rare gewaarwording: witte mensen zijn toch juist diegenen die mensen van kleur verdringen? Heet dat niet gentrificatie? De manicuurster kijkt er evenwel niet vreemd van op; zij heeft op haar beurt haar etablissement onlangs verkocht aan een mysterieuze vastgoedinvesteerder. Ze is ‘op weg naar de buitenwijken!’

Shea Whigham (Boardwalk Empire) speelt de entrepreneur, die huizenblokken opkoopt in achterstandswijken. Hij opereert onder de curieuze naam ‘Murnau Vastgoed’. Is dat een verwijzing naar de Duitse filmmaker F.W. Murnau, de maker van de vampierfilm Nosferatu? Nemen vampiers de straten over? Jongeling Miguel (Jaden Michael) en zijn vriendengroep zijn de enige buurtbewoners die deze ontwikkelingen met argusogen gadeslaan. De volwassenen zijn verblind door geld; door de mogelijkheid om uitgekocht te worden. Maar Miguel wil dat juist voorkomen; hij organiseert een feest waarvan de opbrengst gaat naar de lokale buurtsupermarkt (zie trouwens ook de geinige Twitter-account Bodega Cats) die dreigt te worden verzwolgen door de hebzucht.

Geleidelijk komt hij achter het complot. Hij ziet hoe steeds meer buren uit het straatbeeld verdwijnen. En hoe huizenblokken op de nominatie staan om volledig gerestaureerd te worden. Grote foto’s op billboards illustreren dat hier witte mensen komen wonen, met kekke handtasjes. Misschien wel witte mensen die allergisch zijn voor de zon. Want filmmaker Osmany Rodriguez heeft een schitterende metafoor bedacht voor gentrificatie: witte vampiers zuigen de gemeenschap leeg. Wat overblijft is een commune vol irritante hipsters. Zo verschijnt een vampier met een knotje in zijn haar en een zelfgemaakt wollen jasje. Je krijgt er de kriebels van.

Rodriguez is trouwens bekend van zijn werk als segment director bij Saturday Night Live. In die hoedanigheid filmt hij al jaren satirische sketches waarin de populaire cultuur op de hak wordt genomen. Vampires vs. the Bronx is hem dan ook op het lijf geschreven: het is bijzonder geestige maatschappijkritiek en horror ineen. Je kan de film ook omschrijven als Fright Night (1985) in the Bronx. Een klassiek New Yorks sprookje – dat ook memoreert aan The Warriors (1979). De kneepjes van het vak – het doden van de ondode engerds – leren de kids natuurlijk van Blade; Wesley Snipes is de enige echte badass. Waarmee Vampires vs. the Bronx zich ontpopt als een aanstekelijk en speels schouwspel.