The Days S01E01: keurig maar met oog voor detail

In historische dramareeks wordt de kernramp in Fukushima vanuit het perspectief van de manager van de kerncentrale belicht. 

Mannen in pakken, geschreeuw over en weer in controleruimtes, lichtgroene wanden vol metertjes, ongelukkige types die vast komen te zitten. The Days doet in esthetisch opzicht onmiskenbaar denken aan de bijzonder misantropische hitserie Chernobyl (2019), over de tragedie in de Sovjet-Unie in 1986. Het Japanse drama draait om de kernramp in Fukushima in 2011. Toen leidde een hevige aardbeving tot schade aan generatoren met uiteindelijk een onvoorziene kernsmelting tot gevolg. Tienduizenden mensen moesten als gevolg van radioactieve straling worden geëvacueerd. Het was een episode die de mensheid er weer eens aan herinnerde dat kerncentrales zodra ze niet opereren zoals ze zouden moeten levensgevaarlijk zijn.

In The Days wordt dit verhaal goeddeels verteld vanuit het perspectief van de manager van de kerncentrale, Yoshida (Koji Yakusho). Wat volgt is een keurige lineair drama. In dat opzicht verschilt The Days weer van Chernobyl: waar de laatstgenoemde reeks ook in kritisch opzicht probeert uiteen te zetten waar maatschappelijke apathie en corruptie toe kunnen leiden, lijkt het de makers van The Days vooral om de gebeurtenis an sich te draaien. Dat is een gemiste kans. Wel valt op dat de Japanse reeks soms qua naargeestige beelden doet denken aan computerspellen als Resident Evil.

Maar misschien ligt dat weer aan het feit dat videogames al enige tijd een filmisch karakter hebben en dat de makers van dystopieën in televisie- en gamevorm ook al jaren stiekem naar elkaar gluren. Bovenal komt het misschien omdat de realiteit, zeker in het geval van de verbeeldingen van kernrampen, fictie moeiteloos inhaalt. Dat doet The Days net als sommige videogames wel goed: het onvoorstelbare inzichtelijk maken.

The Days, vanaf donderdag 1 juni 2023 in zijn geheel bij Netflix