Reservation Dogs S02E01-02: slechte magie en goede voornemens

Foto credit: FX on Hulu

Met slechte magie (‘bad medicine’) moet je niet rommelen. Dat is iets dat Willie Jack (Paulina Alexis) aan het begin van het tweede seizoen van Reservation Dogs  op de harde manier heeft geleerd. Sinds ze met magie heeft geprobeerd om Jackie (Elva Guerra), lid van een rivaliserende groep hangjongeren genaamd NDN Mafia, te vervloeken, lijkt juist zijzelf vervloekt te zijn.

Haar eigen vriendenclub, Reservation ‘Rez’ Dogs, is uit elkaar gevallen. Elora (Devery Jacobs) heeft het troosteloze reservaat in Oklahoma waar ze allen wonen verlaten en is op weg naar Californië. Niet met boezemvriend en klaploper Bear (D’Pharaoh Woon-A-Tai), maar met aartsvijand Jackie. Hun favoriete hangplek wordt afgebroken voor een ‘megakerk voor witte mensen’. Maar Willie Jack is de kwaadste niet. Het is haar schuld dat er nu een vloek op haar en haar vrienden rust, dus gaat zij het ook goedmaken!

Terugkomen bij Reservation Dogs  is als een warm bad, vol bijzondere personages met sterke meningen en kleine hartjes. Zoals ik ook al in mijn recensie over het eerste seizoen schreef, zit de kracht van de serie er onder andere in dat deze zowel uniek is, als universeel. Dat Bear en Oom Brownie (Gary Farmer, Resident Alien ) soms bezocht worden door een vloekende geest die gekleed gaat als medicijnman? Redelijk uniek. Elora die denkt dat ze door naar een andere plek te reizen zo al haar trauma’s achterlaat? Best wel universeel.

Het is een traktatie om Willie Jack nu meer in het voetlicht te zien. In de finale van seizoen één toonde zij zich al de meest volwassene van de Rez Dogs, door zich kwetsbaar op te stellen en hardop uit te spreken dat ze niet weg wil van haar ouders, en dus van het reservaat. Ook in het tweede seizoen neemt ze haar verantwoordelijkheid, zeker meer dan Bear, die het grootste deel van de eerste aflevering met zijn ziel onder zijn arm door de straten sjokt. Maar zelfs hij lijkt zich aan het einde van aflevering twee te realiseren dat hij misschien toch iets van zijn leven moet gaan maken. Dan is het alleen nog wachten op het moment dat Elora zich beseft dat het niet uitmaakt waar je naartoe rent: je neemt altijd jezelf mee.