Eva Lasting S01E01: onevenwichtige Colombiaanse coming of age

Foto credits: Mauro Gonzalez / Netflix

Het is 1976. In de Colombiaanse metropool Bogota gaan jongens en meisjes nog steeds gescheiden van elkaar naar school. Totdat Eva (Francisca Estevez) zich op een dag meldt bij een jongensschool. Het beleid van de regering is namelijk veranderd, en zij is daarvan een vroeg lichtend voorbeeld: jongens en meisjes zullen voortaan gezamenlijk worden opgeleid. In dit geval leidt dat ertoe dat een colonne aan jonge wellustige mannen naar de tienermeid staat te staren op het schoolplein. Een groepje scholieren maakt eerder al kennis met haar in de wc’s – want de toiletblokken moeten dus, ironisch genoeg, nog wel gescheiden worden.

Dat levert natuurlijk allerlei geile gedachten op; een jonge vrouw te midden van pubers. En Eva anticipeert daar graag op. Bijvoorbeeld door te zoenen met een paar van haar nieuwe vrienden, of door ze te leren zwoel te dansen op discomuziek. Zij wordt in zekere zin hun gids in hun weg naar het volwassen bestaan. Misschien hinten de makers van Eva Lasting ( La Primera Vez ) hier wel naar de gedachte dat jonge vrouwen vaak in intellectueel opzicht iets verder zijn dan hun mannelijke leeftijdsgenoten. Hoewel Eva’s gedrag in de eerste aflevering überhaupt niet wordt verklaard. Waarom ze doet wat ze doet.

Zoals wanneer ze eist dat er op school ook een cursus breien wordt aangeboden. Zodra dit het geval is, en ook de jongens zich bij haar voegen, blijkt dat ze er zelf niets van kan. Maar of dat nu een feministische knipoog is? Zo ja, dan ligt de boodschap (een vrouw hoeft toch niet per se te kunnen breien!) er wel erg dik bovenop. Bovenal zijn veel van de scènes juist gefilmd vanuit het perspectief van de jongens, die allemaal weleens met Eva in bed zouden willen duiken. Testosteron domineert menig shot. Soms doet de reeks denken aan viezige Amerikaanse komedies als Porky’s (1981).

Dat zal vast niet de bedoeling zijn geweest van de makers.