Siempre Bruja S01: heks met problematische krachten

De jaren negentig en de jaren nul brachten ons Charmed, Buffy the Vampire Slayer en Sabrina the Teenage Witch. Na de reboots van Sabrina en Charmed is het genre nu verrijkt met de Netflix-serie Siempre Bruja (‘voor altijd een heks’). Het verhaal neemt ons eerst mee naar het Cartagena van 1646. Een tijd waarin vrouwen in het algemeen een ondergeschikte rol speelden, vrouwen van kleur nog lager op de maatschappelijke ladder stonden en vrouwen van kleur die beschuldigd werden van het hebben van magische krachten linea recta op de brandstapel belandden.

Angely Gaviria speelt de hoofdrol als Carmen, een tot slaaf gemaakte jonge vrouw die verliefd wordt op de zoon van een wrede slavenbezitter. Als hun relatie aan het licht komt moet zij voor het gerecht verschijnen. Het zeventiende-eeuwse rechtssysteem werkt bepaald niet in haar voordeel. Zij wordt veroordeeld tot de brandstapel, terwijl haar minnaar wordt doodgeschoten, door zijn eigen vader nog wel.

Wat er vervolgens gebeurt kun je gerust het begin van het Young Adult-sausje over deze serie noemen. Door het uitspreken van een door een mysterieuze man ingefluisterde toverspreuk redt ze zichzelf van de vlammen. Carmen sterft niet op de brandstapel, maar belandt in het Cartagena van 2019, waar ze – door een magische steen af te leveren – haar minnaar van de dood zou kunnen redden.

De rest van de serie draait om het afleveren van de steen bij de juiste persoon. Met alle bizarre ervaringen en ontmoetingen die komen kijken bij het plaatsen van een jonge vrouw uit de zeventiende eeuw in het huidige Colombia. Een jonge vrouw die, natuurlijk niet geheel onbelangrijk, ook nog eens over magische krachten beschikt. De serie is daarmee uiteindelijk een stuk lichtvoetiger dan het dramatische begin doet vermoeden.

De serie is in veel gevallen vooruitstrevend te noemen. Met hoofdrolspeler Angely Gaviria is Siempre Bruja één van die zeldzame Colombiaanse series met een hoofdrolspeler van Afro-Colombiaanse afkomst. Ook wordt gepoogd de complexe historie van rassendiscriminatie in Colombia onder de aandacht te brengen.

Toch gaat die vooruitstrevendheid flink scheef wanneer gekeken wordt naar het plot van de serie. De tot slaaf gemaakte zwarte vrouw gaat letterlijk door het vuur om haar witte geliefde, de zoon van haar slavenhouders, te redden. Als we de reacties op met name Twitter mogen geloven had Netflix er beter aan gedaan een iets feministischere twist aan het verhaal te geven, en Carmen vooral zichzelf te laten redden. Ook wordt de serie verweten de vreselijke slavernijtijd te romantiseren en als plotvehikel te gebruiken.

Het is aan de kijker om te oordelen of het hier een nobele poging tot bewustzijn creëren betreft, of een goedkope truc om te trachten een serie een maatschappelijk thema te geven. Puur beoordeeld op het bovennatuurlijke, Young Adult-aspect kijken de afleveringen overigens lekker weg.

Wel is duidelijk merkbaar dat het productiebedrijf achter Siempre Bruja daarnaast alleen de in Latijns-Amerika zo populaire telenovelas produceert: het tempo ligt bijzonder laag, de acteerprestaties en de special effects zijn van een ander niveau dan we als verwende Netflix-consumenten gewend zijn. Dat maakt de serie ondertussen wel ook sympathiek en ontwapenend.

Kortom: is Siempre Bruja je tijd waard om te kijken? Ja. Het is verfrissend om een Young Adult-serie in een Colombiaans jasje te zien. Het verhaal vordert traag, maar dat kan ook een voordeel zijn voor de mensen die tijdens het kijken uitgebreid hun Instagram willen checken. Het plot heeft zeker een problematisch aspect, maar Siempre Bruja kijkt wel lekker weg.