Death in Paradise S06E01: Baantjer in de tropen

Seismoloog Stephen Langham (Adrian Rawlins) wordt dood gevonden op vulkaan Esmee. Een tragisch, maar weinig verrassend, einde voor iemand met een geschiedenis van hartfalen. Inspecteur Humphrey Goodman (Kris Humphries) ruikt echter onraad. Waarom is er geen toortslamp gevonden bij het lichaam? Het was immers nacht toen Stephen de door een dichte regenwoud omgeven vulkaan beklom. Al snel blijken Humphrey's twijfels gerechtvaardigd en moet hij samen met zijn team een moord oplossen.

Humphrey is een detective die veel intelligenter en opmerkzamer is dan zijn collega's, en net wat beter onmogelijke verbanden kan leggen; een soort combinatie van Sherlock Holmes en House, inclusief whiteboard om aanwijzingen op te schrijven. In tegenstelling tot deze personages is hij echter geen antiheld. Hij heeft geen duister verleden, kampt niet met innerlijke onrust, en is ook geen hork. Hij is slechts lichtelijk verlegen. Daarmee zet hij uitstekende de toon van Death in Paradise. Dit is geen serie met grootse pretenties, en iedere aflevering volgt uiteindelijk hetzelfde stramien. Dat doet het echter op een hele overtuigende manier, omdat de makers precies de juiste combinatie van lichtvoetigheid, humor, geheimzinnigheid en pulp kunnen vinden. Zeker dat laatste komt goed naar voren in deze aflevering die geeky scheikunde, roddeljournalisten, corrupte burgemeesters en natuurlijk een dreigende vulkaan bevat.

Death in Paradise zou echter niet werken zonder de uitstekende hoofdcast. Humphrey's team bestaat uit officieren Dwayne Myers (Danny John-Jules), JP Hooper (Tobi Bakare) en assistent-inspecteur Florence Cassell (Joséphine Jobert). Zij (zowel de acteurs als hun personages) hebben een perfecte chemie. Hoewel Humphrey de leider is en, duidelijk de meest kundige binnen het team, wordt hij niet boven aan de hiërarchie geplaatst. Iedereen is gelijkwaardig aan elkaar, en alle acteurs krijgen de kans om een eigen, authentieke invulling te geven aan hun personages. Het helpt hierbij dat John-Jules, Bakare en Jobert allen van Caribische etniciteit zijn.

Zonder er veel nadruk op te leggen is Death in Paradise dan ook een behoorlijk progressieve serie. Hoewel de hoofdpersoon een blanke Engelsman op een exotisch eiland is, eist de serie niet dat het eiland zich aanpast aan zijn cultuur en werkwijze. In plaats daarvan wordt een multiculturele gemeenschap gepresenteerd waarin alle personages hun eigen normen en waarden kunnen behouden en van elkaar kunnen leren. Daarnaast wordt het eiland niet op een ééndimensionale manier afgebeeld. Iedere aflevering licht, zonder daar heel diep op in te gaan, een ander aspect uit van het dagelijks leven op een Caribisch eiland. In deze aflevering wordt bijvoorbeeld de nadruk gelegd op de exploitatie van natuur voor economische doeleinden.