Conversations with Friends S01E01-02: dolende zielen in Dublin

Foto credits: Element Pictures / BBC / Hulu

Na Normal People verschijnt er met Conversations with Friends weer een verfilming van een boek van auteur Sally Rooney (de twee boeken staan qua verhaallijn los van elkaar). Normal People draait om de kalverliefde tussen twee Ierse tieners – die het verhaal volgt tot aan hun studie; in Conversations with Friends zijn de personages al iets(jes) verder in hun levens. Ironisch genoeg was Conversations with Friends het schrijfdebuut van Rooney en schreef ze Normal People hierna. Op televisie verschijnen ze dus in de omgekeerde volgorde. En het verschil is van meet af aan evident: Conversations with Friends is volwassener, maar ook kalmer. De reeks mist de pit uit Normal People, maar kabbelt juist heerlijk voort.

Het verhaal draait om dichter Frances (debutant Alison Oliver oogt als een kruising tussen Maureen Tierney en Jessie Buckley) die met haar ex Bobbi (Sasha Lane uit American Honey ) regelmatig een spoken-word-act opvoert in Dublin. Hun optreden wordt opgemerkt door schrijver Melissa (Jemima Kirke uit Girls ), die de vrouwen uitnodigt bij haar thuis, waar ze Melissa’s partner (en theateracteur) Nick (Joe Alwyn) ontmoeten. Wat volgt is, zoals de titel al doet vermoeden, vooral veel eloquente gesprekken. Over kunst, de zin van het leven en het feit dat er in de Ierse hoofdstad - aldus Bobbi, die uit New York komt - niet erg veel mensen van kleur wonen.

De introverte Frances krijgt een oogje op de introverte Nick (de schrijver wordt verliefd op de man die niet zo spraakzaam is omdat hij gewend is de teksten van een ander voor te dragen); Bobbi krijgt een verhouding met Melissa (de extraverte ‘muze’ van Frances valt ditmaal voor de extraverte schrijver). De personages smachten naar elkaar in Conversations with Friends en de camera volgt ogen die afdwalen in een pastelkleurige mise-en-scène. De eerste aflevering is geregisseerd door Lenny Abrahamson en ook scenarist Alice Birch geeft na Normal People opnieuw acte de présence. Het resultaat is, zoals gezegd, misschien minder romantisch en grillig.

Conversations with Friends is bedachtzamer, lijkt niet direct op een doel af te stevenen. Het is televisie die soms nergens over gaat. Misschien over dagdromen; over dolende zielen. Het televisiedrama is in dat opzicht – en dat is een compliment – complementair aan Normal People. Tieners zijn twintigers en dertigers geworden, die levenslust op een andere manier ervaren.