La Catedral del Mar: ambitieuze maar logge historische miniserie

Koningen, heren, edelen, dienaren en slaven hebben hetzelfde lot in een tijd waar wreedheid, dood en ziekte in elke hoek op de loer ligt. Het Barcelona van de veertiende eeuw is een wereld badend in geweld, maar tevens een stad die opbloeit in een periode van extreme welvaart. De achtdelige historische miniserie La Catedral del Mar is gebaseerd op de gelijknamige vuistdikke besteller van de Spaanse schrijver Ildefonse Falcones.

Via het leven van Arnau Estanyol (Aitor Luna), zoon van een arme horige, zie je de historische en sociale context die leidde tot de bouw van de kathedraal van Santa Maria del Mar in Barcelona. Het is het perfecte uitgangspunt om een episch verhaal te vertellen over de Spaanse geschiedenis.

Onrechtvaardigheid, obsessieve controle door de kerk en onderdrukking binnen het rigide klassensysteem van de middeleeuwse samenleving. Het is het historisch kader dat elk van de personages drijft en waar velen proberen tegen te rebelleren of van weg te vluchten. Al vanaf de eerste aflevering wordt duidelijk dat regisseur Jordi Frades het geweld niet schuwt. Arnau’s wereld wordt gedomineerd door pijn en vernedering, misbruik, tranen en bloed. De enige die oprijst tegen al het geweld, als een baken van hoop voor het volk, is de kathedraal van Santa Maria del Mar.

Het plot struikelt helaas soms in banaliteiten – onder meer oppervlakkige persoonlijkheden (zie de openingsscène met de feodale heer als schurk zonder nuances), te snel verstoorde persoonlijke relaties, en het verhaalritme. Het acteerwerk is deels solide – al zijn er soms statische gezichtsuitdrukkingen, wat misschien eerder te wijten is aan de regisseur dan aan de acteurs zelf.

De afleveringen waarbij de actie in de open lucht werd opgenomen zijn het sterkst. Dit komt mede doordat de beelden (en het geluid) qua kwaliteit afnemen wanneer het verhaal zich binnen afspeelt en je aandacht wordt verlegd naar de sobere decors, groezelige kostuums en donkere verlichting.

Een adaptatie van een historische roman vraagt om een grootse en meeslepende productie, zodat je meteen wordt meegenomen in het historische universum. La Catedral del Mar slaagt hier maar deels in. Het is een ambitieuze poging om een gelaagd levensverhaal te vertellen tegen de achtergrond van een tumultueuze periode in de Spaanse geschiedenis.