Daisy (27) voelt zich alleen tussen de mensen: ‘Ik mis een diepere laag’

Daisy (27) heeft een druk sociaal leven in Amsterdam. Toch voelt zij zich weleens eenzaam – met name tijdens de feestdagen. Hoe zit dat?

Na haar studententijd raakt de 27-jarige Daisy in de ban van zelfontwikkeling. Maar hoe meer zij met zichzelf verbonden raakt, hoe meer ze de connectie met anderen uit het oog verliest.

Onder jongeren heerst een hoge prestatiedruk, zegt pedagoog Jolanda van Gerwe. ‘We hebben een wereld gecreëerd met continu prikkels, vergelijkingsmateriaal en afleiding.’ Die prestatiedruk kan leiden tot faalangst, waardoor mensen zich terugtrekken. Dat kan uiteindelijk omslaan in eenzaamheid. Je kunt je dan leeg, verdrietig, angstig of overbodig voelen. Dat herkent Daisy. Na haar studententijd komt ze in een nieuwe levensfase terecht: ze krijgt haar eerste vaste baan en gaat voor het eerst alleen wonen. ‘Het “echte” leven begon, voor mijn gevoel. Daarin was geen ruimte meer voor feesten en alcohol, maar voor therapie en zelfontwikkeling.’ Daisy leert haar grenzen te bewaken en meer voor zichzelf te kiezen. ‘Dat is in de basis iets moois. Maar hoe meer ik met mezelf verbonden raakte, hoe meer ik de connectie met anderen uit het oog verloor.’ Ze merkt dat ze sociale momenten steeds vaker overslaat. ‘Ik wilde bijvoorbeeld niet meer mee op vriendinnenweekend.’

Daisy leidt een druk leven in Amsterdam. Naast haar baan als jurist doet ze aan modellenwerk. Ze houdt van zingen, yoga, workshops en lezingen. ‘Als je geen tijd hebt om je vrienden regelmatig te zien, is het heel makkelijk om contact online te onderhouden’, zegt ze. ‘Dat lijkt voldoende om de vriendschap te voeden, maar eigenlijk voelt het helemaal niet vervullend.’

Daisy heeft haar gevoelens lange tijd met niemand gedeeld. ‘Ik heb mijn vriendinnen eigenlijk nooit verteld dat ik een bepaalde verbinding mis. Ik schrik ervan dat ik me niet open durf te stellen tegen mensen die heel dichtbij staan.’ Ze wil haar vriendinnen niet teleurstellen. ‘Het delen van zulke gevoelens is ongemakkelijk. Mensen uit mijn omgeving kunnen het ook verkeerd begrijpen en denken: “Wij zijn er toch?” Maar het gaat om een gevoel van binnen dat niets te maken heeft met hoeveel mensen er om me heen zijn.’

In een dieptepunt van haar eenzaamheid besluit Daisy een TikTok-filmpje te plaatsen waarin ze haar gemis aan verbinding deelt. ‘Achteraf denk ik dat het positief was dat ik me op dat moment zo eenzaam voelde, want daardoor ging ik wel handelen.’ Eerder drukte ze haar gevoel weg. ‘Ik denk dat het goed is om er op tijd iets mee te doen.’ Het filmpje opent een gesprek. ‘Mensen die dicht bij mij stonden, vonden het een beetje raar.’ Een vriendin reageert: ‘Maar ben je niet blij met wat je al hebt?’ En dat is Daisy ook. ‘Maar ik mis gewoon de diepere laag.’ Ze leert zich kwetsbaarder op te stellen, ook binnen vriendschappen. ‘Ik probeer nu weer meer energie te stoppen in vrienden die ik minder heb gesproken.’