Evi over de lockdown in België

Ik stond letterlijk op de planken van mijn eerste musical, Mamma Mia, toen het nieuws bekend werd. Vanaf heden, woensdag 12 maart, mochten er niet meer dan duizend mensen op een plek bijeenkomen. De voorstellingen waren net volop bezig. We stonden elke dag voor een uitverkochte zaal van tweeduizend man. Toen pas besefte ik de ernst van de zaak. Want naast dat we nu slechts voor een halve zaal mochten spelen, mochten ook mensen ouder dan 65 jaar niet meer naar binnen. En mijn moeder, van 73, zou die avond voor het eerst komen kijken. Ik realiseerde me dat ze me misschien dus helemaal niet meer zou kunnen zien optreden. Maar na deze maatregel volgden er al snel meer. De volgende dag mochten evenementen in het geheel niet meer doorgaan en op vrijdag 13 maart bevonden we ons opeens in een complete lockdown. Nu is het afwachten tot we de voorstellingen opnieuw mogen oppikken, maar dat zal voorlopig nog even niet het geval zijn.

Inmiddels zitten we al vijf weken in lockdown. Scholen, kroegen, horeca, sportscholen en winkels zijn ook hier allemaal dicht. Alleen supermarkten en apotheken zijn nog open. Zelfs verplaatsen met de auto kan op het moment niet. Gelukkig motiveert de overheid wel om te blijven bewegen door te wandelen of te fietsen. Maar waar je in Nederland nog wél buiten mag zitten, is dat hier niet het geval. Even uitrusten op een bankje in een park of langs de kant van de weg is dus geen optie. De politie controleert streng en geeft fikse boetes. Daarnaast moet iedereen in zijn eigen buurt, stad of dorp blijven. Ook op bezoek bij vrienden of familie, al zij het met anderhalve meter afstand, is niet toegestaan. De lockdown duurt minstens nog tot 2 mei. De straten waren nog nooit zo leeg, maar toch heerst er grote solidariteit. Sinds 13 maart wordt er élke avond om 20.00 uur in de staten geapplaudisseerd. Vanuit de deuropening of balkon klapt men om de mensen in de frontlinies van deze oorlog tegen een onzichtbare vijand te bedanken.

Ik en mijn twee zoons proberen elke dag een schema te maken en dat te volgen. Ik ben niet streng hoor, het zijn gekke tijden. Twee uurtjes aan school werken, even naar buiten om te voetballen of te fietsen, gezelschapsspelletjes spelen én: TikTok’s maken. Dat laatste heb ik door mijn kinderen ontdekt en dankzij de lockdown hebben we alle tijd om origineel en creatief te doen. Dus we brainstormen, bedenken nieuwe ideeën en zoeken naar de beste camerahoeken. Het is zo leuk om je kinderen op deze manier te leren kennen. Natuurlijk kijken we ook veel films en nemen we uitgebreid te tijd om te ontbijten en dineren. En hoewel de onzekerheid over de toekomst groot is, ervaren we als gezin een soort rust. De dagelijkse rush is even weggevallen.

We hopen dat we in juli en augustus weer mogen reizen in eigen land, want zelfs dat zit er in België voorlopig even niet in. Maar ik vermoed dat huizenruil deze zomer nog wel eens populair kan worden. Dat ik bijvoorbeeld mijn loft hier in Antwerpen een week inruil voor een huis op het platteland. Als bewoner laat je dan een lijst achter van je favoriete plekken in de buurt. Denk aan je lievelingswinkels, kroegen en wijken. Dat is superleuk, want dan kom je als bezoeker op heel andere plekken dan de toeristische gidsen voorschrijven. En wil je het écht spannend maken? Laat je ‘gasten’ dan eens afspreken met jouw vrienden of familie. Zo ontmoet je toch nog nieuwe mensen. En dat is zo'n groot onderdeel van mooie reizen. Of het slaagt mag blijken, maar bijzonder wordt het sowieso.

Ik merk dat veel mensen kamperen in hun eigen tuin. Tent opzetten, vuurtje stoken en slapen onder de sterrenhemel. Echt reizen is bijna onmogelijk, maar er zijn wel een aantal fantastische reispodcasts die je met behulp van goede audio meenemen naar de mooiste bestemmingen. Een lekkere exotische maaltijd voorbereiden helpt ook. En maak die dan net even een tikkeltje anders dan je gewend bent. Ik at in Israël ooit humus met rauwe ui voor ontbijt. Waarom niet nog een keer? Goede reisverhalen kunnen je ook meenemen naar verre oorden. En met een beetje verbeelding en fantasie kan je jouw ideale bestemming precies voorstellen zoals jij wilt.

Ik houd heel erg van zwemmen. In een zwembad, maar bovenal in de natuur. Ik durf nog niet te dromen van ver weg. En eerlijk, voor mij hoeft dat eigenlijk ook niet. Tijdens mijn reizen met 3 op Reis besefte ik dat Europa zo ontzettend mooi is. Dus mij maak je straks met een frisse duik in de Noordzee of een groot meer in Duitsland of Tsjechië meer dan gelukkig.