Vroege Vogels - Zelf Geschoten: opvallende rups

Een spuitend vliegend hert, een verdwaalde pelikaan en een zeer opvallende rups. Dat en meer deze week in Zelf Geschoten. 

Bijzondere verschijning
Je zou het niet zeggen, maar deze kleurrijke, harige rups van het bont schaapje verandert uiteindelijk in een doodgewone nachtvlinder. Hij gebruikt zijn opmerkelijke uiterlijk om vijanden af te schrikken. Iedere rups heeft zijn eigen overlevingsstrategie, vertelt Albert Vliegenthart van de Vlinderstichting. Sommige rupsen willen niet opvallen en hebben een schutkleur. Maar het bont schaapje doet precies het tegenovergestelde. Felle kleuren vertellen de vijand: pas op, ik ben giftig! Losstaand van het feit of hij dat wel of niet is. Bovendien maken de lange haren van de rups hem minder interessant als lekker hapje. Die lange haren zullen nogal blijven hangen in de keel. 

Met harige rupsen moet je over het algemeen voorzichtig zijn. Sommige bezitten namelijk brandharen en kunnen voor de menselijke huid irriterend zijn. Het bont schaapje is niet gevaarlijk. Alleen mensen die uiterst gevoelig zijn moeten even uitkijken.

Ontpoppen
Het bont schaapje, dat zon 40 mm lang kan worden, is tussen juni en oktober veelal te vinden op loofbomen zoals eiken, berken en kastanjes. Daarna zoekt het insect een plekje in dood hout om te verpoppen. Hierin knaagt de rups een gang waarvan de uitgang wordt dichtgemaakt met zijde. Nu kan hij zich verpoppen en overwinteren. In het dode hout is de pop relatief beschermd tegen de omgeving en gesoleerd tegen kou en nattigheid. In zijn veilige plek kan hij zelfs wel meerdere jaren zitten. Meestal komt de pop eind april, begin mei als vlinder tevoorschijn. En dan is hij niet meer te herkennen.