Zeldzaam getijdeslakje nog steeds in Biesbosch

Er werd gedacht dat de getijdeslak zou verdwijnen, maar nu is hij toch weer ontdekt in Nationaal Park de Biesbosch bij recent onderzoek naar de zeggekorfslak. Na de afronding van de Deltawerken werd verwacht dat deze typische zoetwatergetijdesoort zou verdwijnen, maar de slak leeft nog steeds in ons land. Vooral in de Sliedrechtse Biesbosch zijn relatief hoge dichtheden gezien.

De getijdeslak ( Mercuria anatina ) is een minuscuul slakje. Hij heeft een kegelvormig huisje dat maximaal vijf millimeter hoog en drie millimeter breed kan worden. Het huisje is van nature geelbruin maar kleurt vaak donker tot zwart vanwege aangroei van modder en algen. De slakken leven vooral in zoetbrakwatergetijdegebied tussen plantengroei en op een modderig substraat.

Hoewel de zeearend en de visarend vaak genoemd worden als het over de Biesbosch gaat, zijn dit niet de meest kenmerkende soorten voor dit zoetwatergetijdegebied. De typerende soorten zijn vooral te vinden in de ondergroei van de wilgenvloedbossen en zijn bij het grote publiek maar weinig bekend. De getijdeslak is, samen met de spindotterbloem en het schedevloedmos, zo'n kenmerkende soort. In de Sliedrechtse Biesbosch komen deze drie soorten samen voor, en dat is uniek in Europa.

Alhoewel de Nederlandse populaties van de getijdeslak van groot internationaal belang zijn, is de slak niet opgenomen in landelijke monitoringsprogramma's. Het herstel van het getij vanwege de gedeeltelijke openstelling van de Haringvlietdam zal waarschijnlijk van invloed zijn op de verspreiding van de getijdeslak. Het is niet te voorspellen of dit positief of negatief gaat uitpakken. Waarnemingen van de getijdeslak zijn dat ook bijzonder welkom en kunnen worden doorgegeven aan Stichting Anemoon via Verspreidingsatlas.nl , via  Telmee.nl  of via  Waarneming.nl .

Bron: Stichting ANEMOON, Nature Today