WNF opent centrum voor klimaataanpassing India

Het Wereld Natuur Fonds (WNF) heeft op het Indiase eiland Mousuni, in de Sundarbans, een centrum geopend waarmee mens en natuur zich beter kunnen aanpassen aan klimaatverandering. Het directe gevaar (extreem weer, orkanen, overstromingen) wordt aangekondigd via een ‘early warning system’ . Dat is een elektronisch systeem, dat gevoed wordt door meteorologische gegevens vanuit de universiteit in Kolkata, op het vaste land. Vanuit het klimaat-centrum krijgen de bewoners van het eiland ook voorlichting over het verbouwen van rijstsoorten die tegen zout water kunnen. Verzilting van de bodem is door de stijgende zeespiegel een groot probleem.

Onbewoonbare eilanden
In de Sundarbans, een uitgestrekte eilanden groep, omgeven door mangrovebossen in de delta van de Ganges, levert klimaatverandering nu al dagelijkse problemen op. Door de stijgende zeespiegel dringt het zoute water steeds verder binnen. Vegetatie sterft af. De hoeveelheid droge grond vermindert. In de afgelopen 20 jaar hebben ruim 6000 mensen eilanden moeten verlaten die onbewoonbaar waren geworden. Ook verwoesten orkanen en overstromingen regelmatig de oogst en huizen van de bewoners. Om de kusten van de eilanden weerbaarder te maken tegen de extreme weersomstandigheden, plant het WNF waar mogelijk mangrovebossen. Mangrovebossen hebben de eigenschap de kust te versterken en erosie tegen te gaan.

‘Zoute gewassen’
Van de ruim 100 Indiase eilanden in de Sundarbans (een deel ervan ligt in Bangladesh) is ongeveer de helft bewoond. Op het eiland Mousuni leven zo’n 20.000 mensen op een oppervlakte van 24 vierkante kilometer. Zij zijn afhankelijk van visserij en landbouw. Het WNF –klimaatcentrum op het eiland vergoot de veiligheid, met het waarschuwingssysteem voor noodweer. Daarnaast introduceert het WNF alternatieven voor landbouwgewassen, die wel bestand zijn tegen een verziltende bodem. Zo is er een rijstsoort (tal mugur) die vrijwel dezelfde opbrengst en marktwaarde heeft als de huidige rijstsoorten.

Tijgers in de knel
De Sundarbans vormen ook één van de de laatste grote leefgebieden voor tijgers. Van de naar schatting resterende 4000 tijgers op aarde, leven er – afhankelijk van de tellingen – tussen de 75 en 275 in dit gebied. Klimaatverandering betekent ook voor de tijger verlies van leefgebied en vermindering van prooidieren (die door de verzilting minder planten te eten hebben). Mensen en tijgers strijden letterlijk om wat de natuur opbrengt in de Sundarbans. Vissers wagen zich vaker in tijger-gebied, tijgers gaan op zoek naar voedsel in de buurt van dorpen. Het afgelopen half jaar zijn minstens zeven vissers en twee houthakkers gedood door tijgers. Omgekeerd nemen de bewoners wraak op de dieren, ondanks het feit dat de tijger beschermd is en vissen en houtkap verboden is in de tijger-reservaten. Hoeveel tijgers er door de bevolking zijn gedood, is niet bekend. In sommige gevallen kan de bedreigende tijger worden gevangen en elders worden uitgezet.

Bron: WNF