Weblog La Tortuga Feliz

Een aantal jaar geleden startte Paul Lepoutre een bijzonder project in Costa Rica: La Tortuga Feliz, de gelukkige schildpad. Tot voor kort werden zeeschildpadden en eieren daar massaal gestroopt en geroofd; nu helpt de lokale bevolking met het bewaken van de eieren en het terugzetten van de schildpadden. Maar ook met het bouwen van onderkomens, het rondleiden van toeristen en het verbouwen van gewassen, zodat stropen niet meer nodig is.

Het strand is uniek en beroemd omdat de drie grootste zeeschildpaddensoorten (Leatherback, Caray en de Groene Schildpad) er hun eieren komen leggen. Paul zal in dit weblog regelmatig berichten achterlaten vanuit dit natuureservaat in wording.

Luister naar het interview  (9 oktober 2005)
Website La Tortuga Feliz

Momenteel zijn er 9 vrijwilligers bij ons op het strand. Ze komen uit Australië, Canada, VS, Engeland, Duitsland en Luxemburg. Het echtpaar uit Engeland is op huwelijksreis. Ze hebben hun hele hebben en houden verkocht en gaan de komende 60 jaar de wereld rondreizen, zoals ze zelf zeggen. Zij is chef kok van beroep, zeer tot genoegen van ons allemaal. Ze kookt de lekkerste maaltijden en bakt iedere dag een andere taart van de verse vruchten uit eigen tuin.

Het is een gezellige boel. Er is niet meer zoveel nachtwerk te doen, omdat bijna alle schildpadjes nu wel geboren zijn (9.784). Langzaam maar zeker gaan we nu het volgende seizoen voorbereiden en ons bezighouden met het oogsten en bewerken  van de organische landbouwprodukten.
We zijn van plan om Nonisap te produceren en exporteren. Noni is een medicinale vrucht (zeer bekend in de alternatieve geneeskunde) die oorspronkelijk aan de Caraïbische stranden kan worden aangetroffen. Gemengd met een andere vruchtensap (want puur smaakt het verschrikkelijk, zoals zo vele goede dingen) willen we het gaan exporteren naar Europa en de Vs, om te worden verkocht in winkels van Fair Trade, de Wereldwinkel etc.

Ook kokosnootolie is een product waar we ons mee gaan bezighouden. Zowel om mee te koken als als zonnebrandolie is dit een nuttig produkt.
Ideeën voor de afzet? Laat het ons weten op www.latortugafeliz.com

Tot de volgende week

Paul Lepoutre

We hebben een spannende tijd achter de rug. Afgelopen week kregen we bezoek van de hoogste baas van de kustwacht, die dus eigenlijk verantwoordelijk is voor de bewaking van de stranden en het te pakken nemen van de stropers. De baas had me al lang geleden verteld dat daar niet genoeg mankracht voor was en niet genoeg geld. Het lijkt dus alsof ze erg tevreden zouden moeten zijn met de initiatieven van buitenlanders om een handje te helpen. Niet dus.

De baas kwam met een groot, geüniformeerd gevolg en stak van wal tegen de aanwezige lokale bewoners (ze waren er allemaal). Allemaal leuk en aardig dat een buitenlander hier een beetje de dienst probeert uit te maken, maar ik wil me ervan verzekeren dat dit alles ten goede komt aan de lokale bevolking. Natuurlijk is ons projekt ook zodanig opgezet dat de bevolking en de schildpadden even belangrijk zijn, maar ik kreeg toch een beetje een vieze smaak in mijn mond om deze woorden te horen van iemand die het struktureel niet voor elkaar krijgt het werk te doen dat bij de baan hoort.

Enfin, we hebben de sleutels overhandigd van het huis dat we voor ze hebben gebouwd (anders komen ze helemaal niet) en zo was het toch nog een feestelijke gebeurtenis. Ons is plechtig beloofd dat we volgend schildpaddenseizoen rond de klok aanwezigheid van kustwachtpersoneel zullen hebben en daar verheugen we ons op. Wij hebben n.l. de regel dat we onze gidsen en vrijwilligers niet de confrontatie met de stropers laten aangaan. Het afgelopen seizoen was dat behoorlijk moeilijk. Er waren stropers in overvloed omdat ze wisten dat er geen kustwacht te vrezen viel. De allerlaatste schilpad is uit de broedplaats gekropen en we zijn gekomen tot 10.600 voor het seizoen. Er zijn dus nu geen schildpadden meer te zien. Toch zitten we vol met vrijwilligers die ons helpen met de voorbereidingen voor het volgend seizoen. En dat hopen we zo te houden.

Paul Lepoutre

Deze week was zeer enerverend en we hebben veel positieve dingen te melden.
We kregen bezoek van de hoogste vertegenwoordiger van het ministerie van milieu in dit gebied. Ze hebben inmiddels onze rapportage over het schildpaddenseizoen ontvangen en waren onder de indruk van de resultaten. Ze kwamen ons mededelen dat we nu de officiële status van Schildpaddenprojekt hebben en dat is niet gek, want normaalgesproken duurt dat proces een beetje langer.
Ook zegden ze ons toe hun medewerking te zullen verlenen aan onze aanvraag tot het verlenen van de status van natuurreservaat en we kregen toestemming om een kweekplaats te beginnen voor een aantal bedreigde diersoorten, waaronder de leguaan. Dat is zowel interessant voor het instandhouden van die diersoorten, alsook voor de vrijwilligers die ons komen helpen en zodoende meer over die dieren te weten kunnen komen.
Van een andere instantie kregen we toestemming een kanaal te graven, waadoor de lokale bevolking een goede afvoerroute krijgt voor de kokosnootoogst.
Kortom: het zit weer goed mee en de toekomst ziet er zonnig uit!
De nieuwe keuken is bijna klaar en dus kunnen we ook beginnen met de bouw van de nieuwe broodoven, waar we allemaal reikhalzend naar uitkijken. Vers brood en pizza´s.
De hele winter blijft er nog volop werk aan de winkel en wie wil komen helpen is van harte welkom: www.latortugafeliz.com
 
Tot volgende week.
 
Paul Lepoutre (aan het hoofd van de tafel)

Eigenlijk zou ik deze weblog in dichtvorm moeten sturen maar daarvoor ontbreekt helaas de tijd. Hoewel het schildpaddenseizoen voor bij is (en alweer bijna begint in februari) hebben we het drukker dan ooit. We zijn materialen aan het slepen voor de nieuwbouw van een slaapgelegenheid voor vrijwilligers zodat we het volgend seizoen over 24 plaatsen kunnen beschikken. Dit materiaal (cement, zand, stenen, gipsplaat, tegels enz met een totaalgewicht van 20.000kg) hebben we 6 x op onze schouders gehad alvorens we kunnen bouwen. Leuk hé, leven in de rimboe. Ja, meestal wel.
Gisteren had iedereen een vrije dag en zijn de vrijwilligers samen met een aantal locals op ontdekkingsreis gegaan. Een barre dagtocht door de "wetlands" leverde een totaal van 63 apen, 12 kaaimannen, 26 leguanen, diverse boomkikkers en een onbestemd aantal vogelsoorten op. Tenslotte zijn ze ´s avonds nog op krokodillenjacht gegaan in een bootje. De jacht bestaat uit schijnen met een sterke zaklantaarn en naar alle ogen kijken die je, vanuit het water liggen aan te staren.Een aparte ervaring.
Het werk aan de broedplaats vordert gestaag en we zullen waarschijnlijk wel op tijd voor het volgende seizoen klaar zijn.
Een zeer interessante bezigheid is momenteel dat we een co operatie oprichten waar alle lokale bewoners deel van uitmaken en waar het geld dat de stichting La Tortuga Feliz ter beschikking stelt door de bewoners zelf wordt verdeeld. Dit is in overeenstemming met de eigenlijke doelstelling van de stichting, dat de bewoners zelf beslissen wat er met de middellen die het projekt oplevert gaat gebeuren.

Uiteraard stellen we onze hulp ter beschikking en daar maken ze ook gebruik van, maar uiteindelijk maken ze de keuzes zelf. Ik houd jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.
 
Veel plezier met Sinterklaas!
 
Paul Lepoutre

Ook na meer dan 10 jaar in het buitenland gewoond te hebben blijft het raar om in de Kerstweek op het strand te lopen bij een temperatuur van 29 graden Celsius, maar wel lekker.

Vorige week zijn we de tweede fase van ons project ingegaan. In de eerste fase was het meestal nog zo dat de lokale bewoners mij zagen als een nieuwe werkgever. Dat was nooit de bedoeling en we hebben daarover een gezamenlijke bespreking gehad. Daarin heb ik ze voorgesteld een co-operatie te vormen waarin de fondsen die onze stichting genereert worden gestort. Ze kunnen dan zelf beslissen hoe het geld wordt verdeeld en waarin het verder wordt geïnvesteerd. Ook houden ze op die manier hun eigen toekomst in de hand en behouden de controle over het gebied waar ze wonen. Uiteraard hadden velen er al over nagedacht omdat het niet als een verrassing kwam. Verscheidene min of meer uitgewerkte plannen kwamen al ter tafel en het enthousiastme was groot.

We hebben afgesproken dat we ambtenaren uitnodigen van de departementen die zich bezighouden met de oprichting en begeleiding van dergelijke samenwerkingsverbanden en advocaten om e.e.a. vast te leggen. Gelukkig was vrijwel iedereen ervan overtuigd dat het hier niet iets vrijblijvends betreft, maar een serieus initiatief dat het vermogen om samen te werken voor een betere toekomst op de proef zal stellen.

We leggen nu ook contacten met de nationale universiteit om hier workshops te geven over dergelijke samenwerkin Je kunt je voorstellen dat dit een betrekkelijk nieuw concept is voor mensen die, tot voor kort, slechts gewend waren te overleven. Al vanaf het begin van het project ben ik verbaasd over het inzicht en de wijsheid waarover de mensen hier beschikken. Ik leer er iedere dag weer van en raak er ook iedere dag meer van overtuigd dat wij, in de rijke landen, veel te ver af staan van dat inzicht en die wijsheid. Voor deze mensen is het normaal dat je eerst een stevig  fundament legt en dan een huis bouwt. Ons idee van een stevig fundament is een gezonde economie, want ergens anders hebben we het niet meer over. Hoe vaak is in het verleden al aangetoond dat die economie meer op drijfzand lijkt dan op iets anders en wanneer gaan we dat nu eindelijk eens leren?

Vanuit een zonnig Costa Rica wensen we jullie allemaal een Prettige Kerst!

Paul Lepoutre

Leuke Kerst gehad. We hebben een gezellige groep vrijwilligers (7). Het Kerstdiner was zeer speciaal. Ik had kipfilet besteld bij de winkel in het dorp om saté met pindasaus te maken. Toen we het diner aan het voorbereiden waren bleken ze me visfilet te hebben meegegeven. Improviseren dus.

Na het eten hebben we een groot vuur op het strand gemaakt en een fles rum gedeeld. Bij ons was ook Chris, een Engelsman uit Sheffield, die de hele wereld heeft afgereisd. Uiteindelijk kwam hij begin vorig jaar bij ons terecht en had het zo naar zijn zin dat hij besloot te blijven. Heeft een huis gebouwd, een boot en een paard gekocht en is nu officieel onze buurman. Hij heeft inmiddels zitting genomen in het Committee van Buurtbewoners en helpt mee met het project, bv als ik er even niet ben.

Ook weten we intussen van drie vrijwilligers, die ons vorig seizoen gedurende langere tijd hebben geholpen, dat ze volgend jaar terugkomen. Dat is heel prettig want de organisatie van het project is een aardige klus in je ééntje.
Nog twee maanden en dan komt de eerste Leatherbackschildpad weer op het strand om haar eieren te leggen. We kijken er reikhalzend naar uit en zijn druk in de weer met de voorbereidingen van de nieuwe broedplaats. Vorig jaar was de broedplaats van de Leatherbacks te ver van het strand gelegen, waardoor het geboortepercentage teleurstellend was. Dit jaar hebben we, in overleg met onze bioloog en de Kustwachtautoriteiten besloten tot de aanleg van een zg "open broedplaats" dwz een stuk strand dat we reserveren voor de nesten met eieren, die op grote afstand van elkaar worden herbegraven. Zodoende hoeven we het zand niet af te graven en schoon te maken, zoals we nu aan het doen zijn met de broedplaats van de Groene schildpad. Het enige dat noodzakelijk is is een omheining om de honden en andere dieren buiten te houden en natuurlijk dag en nacht bewaking.

We kijken met spanning uit naar de resultaten van deze verandering en we zijn niet de enige, want op ons strand legt 8% van de totale Leatherbackbevolking van Costa Rica haar eieren.

Bijgaande foto toont Moncho, de steun, toeverlaat van het project en kapitein van de boot op zoek naar krokodillen, apen, luiaards en andere dieren tijdens de zonsopgang.
Ook zó brengen wij onze dagen door!
 
Gelukkig Nieuwjaar!
 
Paul Lepoutre

Toen ik dit projekt begon dacht ik: eitje, kan ik vanuit mijn hangmat doen. Dat is dus niet zo. Het lijkt net op werken. Op dit moment ben ik bezig met het aanmaken van de formulieren om de wetenschappelijke gegevens van ons werk vast te leggen tijdens het volgende seizoen. Dertien vrijwilligers graven zich een ongeluk om de broedplaats in orde te maken voor de Groene Schildpad. Er zijn drie testen gaande op het strand om te kijken waar de broedplaats loor de Leatherback schildpad gaat komen. Die testen hebben te maken met het vaststellen van de plaats waar het het minst waarschijnlijk is dat de vloed dit jaar zal komen. Als er namelijk zeewater over de begraven eieren komt zijn ze verloren . Ieder jaar verandert het strand. Inhammen worden gevormd en weer opge vuld en dus is het zaak om voor dit jaar de ideale plek voor de broedplaats te ontdekken.
De gehele plaatselijke bevolking is nu bezig met de bouw van een onderkomen voor 12 vrijwilligers en we zijn bezig met de laatste voorbereidingen voor het graven van een kanaal, zodat we met de boot bij het project kunnen komen en niet, zoals nu nog, 15 minuten moeten lopen vanaf de aanlegplaats van de boot.
Tenslotte zijn we volop in de weer om een co-operatie te vormen, waarin alle lokale bewoners deelnemen. Het geld dat door de stichting La Tortuga Feliz wordt gegenereerd komt in die co-operatie terecht en daar beslissen de deelnemers zelf hoe het wordt besteed.

Toch is dit natuurlijk een beetje komkommertijd, omdat er nog steeds geen schildpadden op het strand komen. Dat duurt nog een maandje. Dus lijkt het me tijd om in deze weblog maar eens één van de aardige verhalen te noteren die je hier zoal kunt meemaken.
Een Costarricaanse bekende van me kwam op het politiebureau terecht omdat tijdens een verkeerscontrole was gebleken dat hij zijn rijbewijs op onoirbare wijze had verkregen. Hij had namelijk, net als bijna iedereen hier, geen zin gehad om zijn examen te doen en besloot dat hij best iemand op het bureau van rijbewijzen wat extra kon betalen om hem het rijbewijs zo te geven. Dat kwam uit en hij werd in de handboeien naar het bureau gebracht, alwaar ze hem de naam van de betreffende ambtenaar afhandig maakten. Toen het tijd werd om weer vrijgelaten te worden, bleek de rechter die een vrijlatingsverklaring moest ondertekenen te vroeg naar huis gegaan te zijn en de volgende rechter van dienst kwam te laat op zijn werk. Dus nog even een paar uur brommen. In die tijd werd, ook in handboeien, een ongeveer 20 jarige jongen in tranen in de cel gesmeten. De jongen bleek te hebben gesolliciteerd naar een baan bij de landelijke recherche, had zijn diploma´s en getuigschriften bij de receptioniste ingeleverd en werd 15 minuten later, terwijl hij zat te wachten op het gesprek, in de boeien geslagen. Gebleken was dat zijn schooldiploma´s waren vervalst.

Goed verhaal, niets meer aan doen!
Volgende week hoop ik wat plaatjes te kunnen sturen van de bouw en, wie weet, kan ik al melding maken van de eerste verdwaalde schildpad op het strand.
Het wordt een goed jaar, 2006!

Spannend. We waren een paar dagen van de buitenwereld afgesloten!
Rond deze tijd komen vanuit Canada en de VS koufronten deze kant op en die veroorzaken regen bij ons aan de kust en in de bergen. Er is hier de vorige week meer dan één meter regen gevallen. Tropisch. Al dat water uit de bergen komt onze kant opzetten en de kanalen, rivieren en lagunes raken dan overvol. Op het strand hebben we daar geen last van want we graven geulen naar de zee waardoor al het water dat achter ons komt opzetten weg kan stromen. Maar het achterland raakt overstroomd en autoverkeer naar het dichtbijgelegen dorp is dan onmogelijk. Deze keer was het maar een paar dagen. Soms duurt het echter langer en dan krijgen we voedselhulp van de regering. We worden dan tot rampgebied verklaard, hetgeen wij anders zien, want we blijven gewoon gezellig domino spelen en naar de radio luisteren om te horen hoeveel hulp we deze keer krijgen, maar spannend is het wel!

Voor de mensen in de rest van deze provincie ligt dat anders. De afgelopen dagen zijn 160.000 mensen tijdelijk dakloos geweest. Voor de regio is het dus echt wel een probleem en er wordt niets struktureels gedaan om een oplossing te vinden.
Integendeel. Hoe mooi en schoon het ook moge zijn,  waterkracht energie heeft ook zijn nadelen. Bij te veel regen raken de stuwmeren voor de waterkrachtcentrales overvol en worden de dammen opengezet. Daardoor komt er nog meer water uit de bergen onze kant op zetten en wordt de overlast veel groter.

Ik denk dan altijd maar aan de beroemde woorden van halfgod Johan Cruyff: elk voordeel heb zijn nadeel.
Inmiddels spoelt hier het eerste zeewier aan. Alle lokalen kwamen het laten zien en riepen opgewonden dat dit het teken was dat de eerste schildpadden zich binnenkort gaan melden.
Dat zijn tenminste dingen die ons écht interesseren!
 
Tot de volgende keer.
Paul Lepoutre

Verkiezingen in Costa Rica. Er is deze keer bijzonder weinig leven in de brouwerij wat betreft vlaggen, bijeenkomsten e.d. We dachten even dat de uitslag van tevoren al vast stond, maar het is toch nog een spannende race geworden tussen 2 kandidaten. Voor U gehoord op straat: " Oscar Arias (waarschijnlijk de nieuwe president) heeft veel families een huis gegeven of beloofd. Deze families gaan ervoor zorgen dat hij wordt verkozen."

Meer aandacht is er, zoals altijd, voor het voetbal. Costa Rica heeft zich, met één been nog in de sloot, geplaatst voor de eindronde van het WK in Duitsland. Ze hadden hun lot uit handen gegeven en er moest  een wonder gebeuren wilde het nog lukken.
Bij wijze van spreken moesten twee andere landen, die normaal gesproken nog geen ballenjongens naar het WK mogen sturen maar altijd wel in zijn voor een potje voetbal, met 10-10 gelijkspelen en dan moest ook nog, tijdens het eindsignaal, een overvliegende meeuw precies op de middenstip poepen. Dan pas zou Costa Rica geplaatst zijn. Enfin, ze spelen in de openingswedstrijd tegen Duitsland en 87% van de Costarricanen denkt dat ze die pot gaan winnen. Lief hé?

Tussen al die beslommeringen door werken wij hard aan de voorbereidingen van het seizoen. Momenteel zijn de vrijwilligers bezig om voor de laatste keer het strand schoon te maken zodat de schildpadden ruim baan hebben. Honderden zakken met vooral plastic worden opgehaald. Dat moet want de schildpadden zien het plastic vaak aan voor kwallen, hun favoriete voedsel. Regelmatig spoelen er dode schildpadden aan bij wie, tijdens de sektie de maag vol blijkt te zitten met die troep. Stropers zijn niet de enige bedreiging waarop wij mensen de schildpadden trakteren.

We hebben hier prachtig werk op één van de mooiste plekken ter wereld maar staan ook regelmatig machteloos te kijken als we weer zo´n zak met, door een cruise- of ander schip gedumpt vuil uit de maag van een dode schildpad moeten halen. Bij deze dus een beroep op de zeevarenden onder U: Laten we stoppen met die onzin!
 
Tot de volgende keer. 
Paul Lepoutre

De eerste schildpad van het seizoen is gespot! Gelukkig was het één van onze gidsen die haar zag en niet een stroper, dus die weten nog van niets. Onmiddellijk brak er een drukte van belang los. Vandaag beginnen we met de patrouilles op het strand.

Er zijn momenteel 14 vrijwilligers (uit 6 verschillende landen) en maandag komen er nog eens 8 bij. Dat betekent dat we het strand redelijk vol met vrijwilligers kunnen hebben en dat de stropers weinig kans zullen hebben om hun slag te slaan. Ook de beloofde hulp van de Kustwacht is inmiddels gearriveerd, dus we zien de toekomst met vertrouwen tegemoet.

Nog steeds zijn we aan het bouwen. 12 nieuwe bedden moeten er komen, maar de bouwers zijn niet op komen dagen. Welkom in Costa Rica! Nu moeten we sommige vrijwilligers in een aangrenzend projekt onderbrengen, waarmee we nauw samenwerken. Alle lokale gidsen zijn plotseling gestopt met zich te vervelen, roddelen en andere bezigheden voor buiten het seizoen: ze st aan te trappelen van ongeduld.
Kortom: we zijn er klaar voor!

Recent hebben we de nieuwe nieuwsbrief verstuurd (te lezen op de website: www.latortugafeliz.com ). Daar hebben we ongeveer 150 reakties op gekregen, dus de betrokkenheid bij het projekt is hartverwarmend te noemen. Ik hou jullie op de hoogte van de dingen die gaan komen.
 
Tot de volgende keer. 
Paul Lepoutre

Een gekkenhuis is het de afgelopen weken geweest. We hadden 30 vrijwilligers en omdat onze bouw van de nieuwe slaapzaal nog net niet klaar is moesten we een deel bij een naburig projekt onderbrengen. Veel heen en weer rennen om iedereen tevreden en op de hoogte te houden. Zoveel stress dat ikzelf op een gegeven moment een soort black out kreeg en onzin begon uit te kramen (meer dan normaal).

Ben vandaag een dagje ziekenhuis aan het doen met neurloog, EEG en Cat scan (zoals het geloof ik heet) en de resultaten zijn gelukkig goed. Gewoon stress dus, iets waar ik vroeger in het bedrijfsleven nooit last van had! Natuurbescherming gaat niet in je kouwe kleren zitten.

We hadden recent een tegenvaller. De eerste nesten met schildpadeieren waren herbegraven in de broedplaats en toen kwam er hoog water.......heel hoog water. De nesten hebben enige uren onder water gestaan en dat overleven ze waarschijnlijk niet. Speling van de natuur waar we helaas niets tegen kunnen doen. Vanmorgen las ik dat NASA heeft bericht dat de poolkappen inderdaad aan het smelten zijn en dat het algemene waterpeil aan het steigen is. Slecht nieuws voor de schildpadden en voor ons. Laten we maar hopen dat de rest van het seizoen niet meer zo´n hoog peil te zien zal geven.

Gestaag komen de schildpadden nu in grotere getale op het strand en begint het seizoen naar zijn hoogtepunt te groeien. Begin mei verwachten we de eerste babies maar in de tussentijd zullen er vast nog wel spannende dingen gebeuren waarvan ik U trouw op de hoogte zal houden.
 
Tot de volgende keer! En kijk ook nog eens op www.latortugafeliz.com
Paul Lepoutre

De illegale visser die we naar Guinee hebben geëscorteerd is intussen zonder problemen in de hoofdstad afgeleverd. De autoriteiten hier kunnen echt weinig doen. Na het opspeuren van deze visser hebben we de autoriteiten ook nog geholpen met de bewaking. Om te voorkomen dat het piratenschip er vandoor ging hield onze bemanning 's nachts de wacht. 's Ochtends haalde ik hen met de rubberboot weer op.

Nu zijn we weer op zee. Zeventig mijl uit de kust vinden we een scheepskerkhof * een verzameling oude, roestige vissersschepen waarvan het een wonder is dat ze blijven drijven. Het wonderlijke is: deze schepen zijn bemand en, zoals de mensen aan boord tegen onze tolk zeggen, zelfs klaar om te gaan vissen. Ze wachten alleen op brandstof of nieuwe bemanningsleden. Deze piratenschepen hebben niets van piratenromantiek zoals je je die voorstelt. Het zijn smerige, oude schepen en, zoals we merkten bij de gearresteerde Chinese visser, ze stinken enorm.

Dit soort schepen bezoekt zelden of nooit een haven. Op zee worden ze van brandstof, voedsel en nieuwe bemanning voorzien en ook hun vangst wordt op zee overgezet naar een transportschip. Bemanningsleden zijn soms jaren non-stop aan boord. Behalve onderhoud aan de motoren en kranen voor de netten lijkt er geen enkele aandacht te zijn voor onderhoud. Er zit geen glas in de patrijspoorten, rondom de mast hangt een wirwar van draden. Bruikbare reddingsmiddelen lijken niet aan boord te zijn. Bij één boot zien we de kuip van een opblaasbaar reddingsvlot gebruikt om een net op te bergen.

Rondom de schepen drijft olie, overal plastic afval en hier en daar een kogelvis * per ongeluk gevangen vis die halfdood weer overboord is gegaan omdat hij niet gegeten wordt. De meest winstgevende vis wordt verscheept naar Las Palmas, de Canarische Eilanden en Europa, de rest naar Afrika.

Erg indrukwekkend om te zien. Deze mensen stelen vis van West-Afrikaanse landen, maar de bemanningsleden lijken vooral slachtoffer van de bedrijven waar ze in dienst zijn. De winsten staan voorop.

Remon Bol

Vandaag of morgen moeten de eerste Lederrug schildpadjes geboren worden. De nesten zijn inmiddels 60 dagen oud en het is dus tijd. We lopen allemaal wat gespannen rond en zijn zeer benieuwd naar het geboortepercentage. Vorig jaar was dat bij deze schildpaddensoort zeer laag vanwege de foute lokatie van de broedplaats. Dit jaat hebben we die veranderd en moet het dus beter zijn. Maar je weet het pas als je het ziet, dus U begrijpt de spanning.

De afgelopen weken waren zeer roerig. Het seizoen kwam laat op gang. In de maand Maart hadden we aanzienlijk minder nesten eieren dan vorig jaar. Gelukkig is dat in april een beetje gecorrigeerd en hopelijk wordt Mei een topmaand. De stropers worden steeds meer gefrustreerd wegens het gebrek aan buit. Ze zijn nu al zó wanhopig dat ze tot twee keer toe hebben geprobeerd eieren uit de broedplaats te stelen. Beide keren zijn ze in hun pogingen gestoord door oplettende vrijwilligers en gingen ze er vandoor.

De kustwacht is eindelijk op komen dagen en zorgt er nu voor dat de stropers nog minder kunnen uithalen. Hun aantal is inmiddels gehalveerd en hopelijk zet die lijn zich voort.

We zijn helemaal klaar met de bouw van de cabina´s en hebben nu plaats voor 24 vrijwilligers. Dat is het maximum. Als we meer zouden onderbrengen is het niet meer gezellig en wordt het onoverzichtelijk. Wij willen kleinschalig blijven, want het welbevinden van de vrijwillgers zelf is voor ons even belangrijk als de andere doelstellingen van het projekt.

Zoals het er nu allemaal naar uitziet kunnen we de lokale gemeenschap dit jaar al een, voor Costarricaanse begrippen,  gemiddeld inkomen verschaffen gedurende het hele jaar. Dat is meer en sneller dan we hadden verwacht en daar zijn we natuurlijk héél blij mee.

Ik ga gauw weer terug naar het strand om met de camera in de aanslag te staan als de eerste baby zich meldt. Natuurlijk komt die foto onmiddellijk op de weblog te staan. Duimen jullie met ons mee voor een hoog geboortecijfer?
 
Tot gauw!
Paul Lepoutre

Ze zijn er! De eerste vier nieuwe schildpadjes van dit seizoen zijn geboren. Midden in de nacht werd iedereen op het projekt wakkergeroepen door de vrijwilligers die op dat moment dienst hadden. Er waren vier Lederrugschildpadjes uit een nest gekropen en die hebben we veilig naar het water geleid, waarin ze, nogal onhandig kruipend, uiteindelijk verdwenen, om hopelijk over een jaar of twaalf weer naar dezelfde plek terug te keren.
Dit geeft ons goede hoop dat de andere nesten ook zijn aangeslagen en dat de lokatie van de nieuwe broedplaats dus beter is dan die van vorig jaar.
 
Ik had foto´s beloofd en die komen ook. We kunnen echter alleen overdag fotograferen omdat de flitslichten de babies desoriënteren. Dus het wachten is op de eerste dagbabies, zal ik maar zeggen.
 
Gisteren heb ik een bespreking gehad met het buurprojekt en we hebben besloten om met elkaar te gaan samenwerken. We gaan samen een extra steunpunt bouwen, precies tussen de 2 projekten in, zodat de stropers die er nog zijn en zich voornamelijk daar bevinden wéér een beetje meer onder druk komen te staan. Ook gaan we samen aan het ministerie van Natuurbeheer vragen of ze ons strand tot verboden terrein willen verklaren (tenminste gedurende de nachtelijke uren). Dat wordt een lastige, want strand in Costa Rica is openbaar gebied en er moet wel een hele goede reden zijn om dat te veranderen. Wij vinden dus dat we die reden hebben, dus we gaan ervoor.
 
Ik ga gauw weer terug in de hoop snel een paar foto´s voor jullie te kunnen schieten en meld me weer zodra ik ze heb!
 
Tot dan!
Paul Lepoutre

Hallo iedereen,
 
Dit is de laatste weblog van La Tortuga Feliz in Costa Rica voor Vroege Vogels. Hopelijk niet het laatste wat jullie over en van ons horen!

We sluiten af met een heugeleijke gebeurtenis: gisteren en vannacht zijn er 95 baby schildpadjes geboren uit de eerste drie nesten die we dit seizoen hebben geborgen!

Vorig seizoen hadden we een totaal van 250 Lederrugschildpadden die waren geboren. Ik heb jullie verteld dat dat tegenvallende resultaat kwam door een verkeerde lokatie van de broedplaats. Welnu, dit jaar ligt hij heel goed! Midden op het strand, hetgeen ons zorgen heeft gebaard vanwege de vloed. Op bijgaande foto zie je de broedplaats, afgeschermd met zandzakken tegen het opkomende tij, maar een goede golf veegt die zakken natuurlijk in één keer weg. Helaas surfers: we hebben geen goede golf gehad en gelukkig voor de schildpadjes.

Het geboortecijfer van deze drie nesten ligt nu over de 40% en we verwachten vanavond nog een paar “late” babies . Dit cijfer ligt al boven het gemiddelde voor de Lederrug dus we hebben redenen voor optimisme!

Het lijkt me een aardige gelegenheid om afscheid te nemen van de trouwe lezers van de weblog. Jullie hebben zo ongeveer  een doorsnee seizoen bij ons mee kunnen beleven en ik hoop dat het voldoende interesse heeft gewekt om begaan te blijven met dit bijzondere dierenras, dat met uitsterven wordt bedreigd. Elke dag vechten we, samen met veel vrijwilligers die een deel van hun vakantie opofferen om erbij te kunnen zijn en het is een hele mooie uitdaging en fantastisch werk om te mogen doen. Elke dag ben ik dan ook weer dankbaar dat ik deze kans heb gekregen en benut.
 
Als je mee wilt doen en mee wilt genieten van al dit fraais, kom naar ons toe. De website is www.latortugafeliz.com . Het is een avontuur om nooit te vergeten! Hopelijk tot ziens, horens of schrijvens!!
 
Met vriendelijke groet,
Paul Lepoutre