Watercrisis dreigt in megasteden

’s Werelds grootste steden stevenen af op ernstige watertekorten. Door overmatig oppompen van grondwater en zwaar vervuilde rivieren is er voor miljoenen inwoners steeds minder schoon drinkwater beschikbaar. Een watercrisis in steden als Kolkata (voorheen Calcutta), Buenos Aires, Mexico-Stad en Sjanghai,  kan worden voorkomen door bescherming van ecosystemen van rivieren en slimmer waterbeheer in en rond de steden.

Dat concludeert het Wereld Natuur Fonds (WNF) in het rapport ‘Grote Steden. Veel Water. Grote Uitdagingen’. De studie is gepresenteerd tijdens de World Water Week in Stockholm die gisteren is afgesloten. In de slotverklaring worden landen opgeroepen werk te maken van waterbesparing, schoon drinkwater en waterzuivering. In 2020 zouden landbouw en energiecentrales 20 procent water moeten besparen en watervervuiling met 20 procent zijn afgenomen.

Zonder maatregelen dreigen medio deze eeuw ernstige watertekorten  te ontstaan. Tegen die tijd leeft 70% van de wereldbevolking in zogenoemde megasteden met meer dan tien miljoen inwoners.  Met name in Azië, Afrika en Latijns-Amerika groeien de steden explosief, terwijl er nauwelijks sprake is van waterbeheer. Zo zijn vele miljoenen inwoners van Kolkata (India) aangewezen op drinkwater dat vervuild is met ontlasting of op grondwater met een hoge concentraties van het giftige arseen.

De rivieren die door de Buenos Aires (Argentinië) stromen zijn het best te beschrijven als openbare riolen. In Karachi (Pakistan) wordt 80% van het afvalwater ongezuiverd in de Arabische Zee geloosd en overlijden jaarlijks 30.000 mensen, vooral kinderen, door vervuild drinkwater. En in Mexico-Stad leidt overmatige onttrekking van grondwater tot een gestage daling van de metropool van 5 tot 40 centimeter per jaar. Zelfs Sjanghai, waar op het eerste gezicht voldoende zoetwater voorhanden is, worstelt met watertekorten als gevolg van vervuilde drinkwatervoorraden.

Vertaald naar Nederland betekent de situatie in megasteden dat iedere derde inwoner van Amsterdam geen drinkwateraansluiting heeft. De Amstel, het IJ en meren rond de stad zouden zijn leeggepompt zijn of volkomen verstopt met afval. Het WNF roept overheden op om zich  bij oplossingen niet blind te staren op grootschalige technische maatregelen als stuwdammen en het verleggen van rivierlopen. Die kunnen elders juist leiden tot waterschaarste en verlies van biodiversiteit.

Om voldoende schoon water voor de toekomst veilig te stellen moeten ecosystemen van grondwater en bronnen van rivieren worden beschermd en hersteld. In de megasteden is het cruciaal om waterzuivering te verbeteren en waterverspilling tegen te gaan door een beter leidingnet. Ook opvang van regenwater is nodig in groene gebieden in de stad en regentonnen in wijken.

Bron: WNF