Van jonge meerkoet tot vleesetende bidsprinkhaan | Nu in de natuur

De Sint-Jansvlinder, ook wel bloeddrupje, vliegt weer buiten vanaf mei. De meerkoeten hebben ondertussen jongen gekregen, die er heel anders uitzien dan de ouders! Heremietkreeften hebben een heel slim trucje om allemaal te kunnen groeien, de soortgenoten helpen elkaar. De bidsprinkhanen werken elkaar juist eerder tegen, zij eten hun eigen soortgenoten. En de ekster eet van alles, soms zelfs per ongeluk kauwgum! Op Instagram verschijnt elke werkdag een nieuwe Reel.

Hieronder volgt een overzicht van onze natuurfilmpjes op Instagram Reels:

Eind mei heb je een grote kans deze vlinder te zien. Want het mannetje zoekt dan namelijk een vrouwtje om mee te paren. De vlinder is vooral te vinden in de buurt van de rolklaver, want daar hebben de rupsen van deze vlinder al lekker van zitten smikkelen!

Je hoeft niet lang te zoeken om een meerkoet te vinden, in bijna elke vijver of sloot kom je hem wel tegen. Hij is zwart met een witte snavel en hij heeft énorme platvoeten. De afgelopen maanden is de meerkoet druk bezig geweest met het maken van een nest en daarna met het broeden van eieren. En nu, in mei, zie je veel jonge meerkoeten. Zij hebben een rood kopje en nog niet zulke grote poten als de ouders.

Zitten er nou pootjes in die slak? Dat zijn de pootjes van een heremietkreeft, een waterdier dat leeft in het lege huisje van slakken. Als hij wil verhuizen naar een grotere schelp, maakt hij vaak gebruik van zijn sociale netwerk. Hij zoekt een aantal andere kreeftjes, en dan moet iedereen verhuizen!! Er komt een kettingreactie op gang waarbij de grootste kreeft in de nieuwe schelp mag, de tweede kruipt dan snel in de pas verlaten schelp, en zo verder….totdat iedere kreeft een nieuw huisje heeft.

Op het eerste gezicht lijkt hij misschien op een sprinkhaan, maar dit is een bidsprinkhaan. Hij verschilt van de ‘echte’ sprinkhaan bijvoorbeeld door zijn dieet, hij is namelijk een vleeseter. De bidsprinkhaan staat zelfs bekend als kannibaal: tijdens de paring eet het vrouwtje haar partner op: maar wel pas nádat ze bevrucht is. Ook broertjes en zusjes eten elkaar op, dat is blijkbaar veel voordeliger en veiliger dan op zoek gaan naar een andere prooi.

Waarschijnlijk herken je deze zwart-witte vogel wel: de ekster! Hij bezoekt zwijnen en hooglanders voor een lekkere snack, want de parasieten op de huid vindt hij heerlijk om te eten. Maar hij zoekt ook voedsel in de buurt van mensen, hij eet zo’n beetje alles wat wij weggooien. En dat is niet altijd handig, een kauwgompje lijkt voor vogel-ogen op een stukje brood. Maar voor de ekster is dit gevaarlijk, want hij kan makkelijk in de kauwgum stikken.