Op beelden van de narwal is te zien dat ze hun lange tand inzetten om op vissen te jagen. Het is voor het eerst dat onderzoekers van het WNF dit hebben gefilmd.
Lange tand van de narwal
De hoorn van de narwal is in werkelijkheid een lange vooruit stekende tand die vooral bij mannelijke dieren voorkomt. Er werd lang gedacht dat deze tand alleen te maken had met dominantie en om mee te vechten zoals herten dat ook doen.
Een paar jaar geleden ontdekten onderzoekers dat het uitsteeksel vol zit met miljoenen zenuwtunnels. En onderzoekers gingen er toen vanuit dat de narwal de tand vooral gebruikt om temperatuurverschillen en chemische veranderingen in het water waar te nemen. De tand werkt als een soort grote antenne die informatie verstrekt in het donkere water als narwalvissen tot 1.500 meter diepte duiken op zoek naar hun favoriete voedsel: de heilbot.
Narwal desoriënteert de prooi
De tand van een narwal kan wel 3,5 meter lang worden. Op het prachtige beeldmateriaal is te zien dat narwals hun tand snel heen en weer bewegen waardoor de vis waarschijnlijk gedesoriënteerd raakt. Dat is het moment waarop de narwal de vis eenvoudig kan opeten.