Ultiem offer van de octopus

Kinderen krijgen is altijd een grote investering, maar in het geval van de octopus is het zelfs het ultieme offer. De voortplanting wordt namelijk zowel het mannetje als het vrouwtje al snel fataal.

Veeleisende eieren
Wanneer een vrouwtjesoctopus is bevrucht, trekt ze zich terug onder een diepe, overhangende rots. Daar hangt ze de duizenden eieren in trosjes aan het plafond op en blijft erbij zitten tot ze zijn uitgekomen. Dat is nodig, want wanneer ze de grot verlaat, vallen de eieren ten prooi aan zeesterren, krabben, vissen of andere liefhebbers. Daarnaast houdt moeder octopus de trosjes constant in beweging met haar armen. Doet ze dit niet, dan krijgen de eitjes onvoldoende zuurstof en groeien er algen of bacteriën op.

De octopus verlaat haar grot dus nooit in de maanden die het duurt voordat de eitjes zijn uitgekomen. Zelfs niet om te eten. Pas wanneer alle eitjes zijn uitgekomen, komt ze weer tevoorschijn en sterft ze door honger en uitputting.

Pech voor het mannetje
Maar waarom sterft het mannetje dan ook? Dat komt doordat er na de paring bij zowel het mannetje als het vrouwtje een klier activeert die een hormoon afgeeft waardoor de eetlust van de octopus verdwijnt. Het vrouwtje heeft dit hormoon nodig om zich volledig te kunnen storten op de zorg voor de eieren, maar voor het mannetje is het dus gewoon pure pech dat hij deze klier ook heeft. Ook hij stopt na de paring met jagen en eten. Daardoor verzwakt hij zo snel dat hij vaak al wordt gevangen door een groter roofdier voordat hij volledig is uitgehongerd.

Bekijk hieronder een filmpje van een reuzenoctopus met haar eieren.
Na zes minuten komen de meeste eitjes uit en zijn de tentakels goed te zien.