‘Tekort aan landbouwgrond in 2050’_04_05_2015

María José Ibarrola Rivas, die onlangs promoveerde aan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG), concludeert in haar proefschrift dat de komende decennia de landbouw voor een uitdaging staat om voldoende voedsel te produceren. De toenemende wereldbevolking kan alleen gevoed worden als de huidige landbouw wordt geïntensiveerd en er gebruik gemaakt wordt gemaakt van kunstmest. Voor een Westers dieet is vier keer zoveel kunstmest nodig als een eenvoudig dieet.

Combinatie
Voorheen werd in onderzoeken altijd gekeken naar de bevolkingsgroei óf het milieu óf de economie. ‘Ik heb die onderzoeken gecombineerd,’ vertelt Ibarrola Rivas. ‘Overigens kijk ik in mijn onderzoek alleen naar de feiten. Het zoeken van oplossingen is een taak van lokale beleidsmakers.’

Kunstmest
In armere landen neemt de bevolkingsgroei het hardst toe. Gelijktijdig veranderd het eetpatroon daar ook steeds sterker. Dit is één van de redenen dat er meer landbouwgrond nodig is. ‘In 2050 woont zo’n 70% van de wereldbevolking in gebieden met een zeer beperkte hoeveelheid landbouwgrond, vooral in ontwikkelingslanden. Alleen als ze daar zeer intensief gebruik gaan maken van kunstmest, zal aan de voedselbehoefte voldaan kunnen worden,’ berekende Ibarrola Rivas. ‘Dat zal grote gevolgen hebben voor het milieu in die regio’s.’

Regionale oplossingen
De conclusie van Ibarrola Rivas is helder: er is geen enkel land waar zonder kunstmest voedsel geproduceerd kan worden dat past bij het voedselpatroon ter plaatse. Dit is in strijd met milieukundigen, die juist pleiten voor vermindering van het gebruik van kunstmest. Een directe oplossing noemt Ibarrola Rivas ook niet in haar proefschrift: ‘Omdat iedere regio zijn eigen voedingspatroon heeft, heeft iedere regio ook zijn eigen uitdagingen. De oplossing moet daarom op regionaal niveau uitgedacht worden.’

Bron: RUG