Nelly van Brederode en Hans Roersma wonen vlak achter de dijk. Zij doen al jaren onderzoek aan de steenlopers die een thuis hadden gevonden aan deze 'Hollandse rotskust'. Zij maakten zich dan ook grote zorgen over de vogels wanneer de dijk achter een compleet nieuwe duinenrij zou verdwijnen. Dat laatste was nodig om de zeewering klimaatbestendig te maken.
Verdwenen
Die zorgen zijn terecht gebleken. Vijf jaar na de oplevering van de nieuwe zeewering zijn de steenlopers van de Hondsbossche verdwenen. En niemand die weet waar ze zijn gebleven. 'Wij hebben heel veel vogels van kleurringen voorzien', vertel Van Brederode. 'Die worden vervolgens langs de hele Europese kust door vogelaars teruggezien. Maar de vogels die altijd langs de dijk zaten, die zijn echt verdwenen.'
Compensatie
Bij de uitvoering van de werkzaamheden aan de zeewering was ook een soort compensatie bedacht voor de steenlopers en andere vogels die van de mosseltjes en andere dieren langs de dijk en op de strekdammen leefden. Met behulp van 'elastocoast' (een laag grind, bijeengehouden door kunsthars) was bedacht dat het effectieve oppervlak op de overgebleven strekdammen vergroot kon worden. Op die manier zouden daar meer mosseltjes gaan groeien voor de vogels. Maar nu, vijf jaar later is duidelijk dat die hoop niet uitkomt. Niet alleen groeien er niet meer mosselen op de nieuwe laag, die nieuwe laag laat ook nog eens los van de strekdammen in al het geweld van de beukende zee.'
Later dit jaar volgt een definitieve evaluatie van de compensatiemaatregelen en zal de overheid moeten besluiten of er opnieuw een poging zal worden gedaan om de steenlopers en andere vogels van de verdwenen rotskust een steun in de rug te geven.
Bij de foto: Steenloperonderzoekers Nelly van Brederode en Hans Roersma bij een restje elastocoast dat nog op één van de strekdammen bij Camperduin is achtergebleven.
© foto: Rob Buiter