Slap klimaatakkoord door gebrek aan ambitie

Na twee weken van onderhandelen en een verlenging van anderhalve dag hebben regeringen weer gefaald in het maken van harde afspraken om klimaatverandering aan te pakken. In het Zuid-Afrikaanse Durban werd een slap akkoord bereikt. Belangrijke besluiten over verlenging van het Kyoto-protocol dat eind 2012 afloopt zijn uitgesteld en door de onduidelijke afspraak om pas vanaf 2020 een wereldwijd klimaatverdrag over reductie van broeikasgassen in werking te laten treden dreigt een opwarming van meer dan twee graden Celcius.
Overschrijding van die grens is gevaarlijk voor mensen, dieren en planten. In Durban zijn net voldoende afspraken gemaakt om te blijven praten. Dat biedt geen hoop aan de honderden miljoenen mensen die nu al lijden onder extreme droogte, hitte en overstromingen. Zo bevat ook het Groen Klimaatfonds voor ontwikkelingelanden te weinig geld. 

Woordengevecht
De laatste cruciale dagen zijn verloren gegaan aan een gevecht over enkele woorden. Landen als de Verenigde Staten, Japen, Rusland en Canada hebben geen enkele interesse getoond in een serieus klimaatakkoord. Hoopgevend is slechts dat een grote groep landen die het hardst worden getroffen door klimaatverandering, geleid door de kleine eilandstaten, hoge ambities aan de dag leggen.

,,We moeten ons na Durban ook durven afvragen of de klimaatconferenties in deze vorm in de toekomst wel succesvol zullen zijn’’, zegt Donald Pols, hoofd van het klimaatprogramma van het Wereld Natuur Fonds (WNF). ,,Die grote economieën beschouwen de sterke focus op CO2-reductie als een gevaar voor hun groei. Het gevolg is dat de onderhandelingen voortdurend ontaarden in uitputtingsslagen zonder concreet resultaat. Ondertussen is de wereldwijde CO2-uitstoot hoger dan ooit.’’

Meer duurzame energie en bos
,,Klimaatafspraken zullen ook beter moeten aansluiten op het gezamenlijk belang: groei van de markt voor hernieuwbare energie en wereldwijd behoud van bossen. Het vooruitzicht op dergelijke welvaartsgroei zal burgers en dus politici meer motiveren dan de vrees economische macht te moeten inleveren. Daarnaast kunnen landen onderling afspraken maken over meer duurzame energie, meer bos en minder afhankelijkheid van fossiele brandstoffen. Noorwegen sloot vorig jaar met Indonesië een deal over behoud van het regenwoud. Zo kunnen coalities van hoop helpen het internationale proces vlot te trekken en worden dwarsliggers achterblijvers.’’
 
Bron: WNF