Serie over jonge onderzoekers
• 14-01-2010
• leestijd 2 minuten
“Ik ben nog lang niet klaar met mijn stage bij Vroege Vogels”, zei ik tegen mijn radio docent van school. Helaas, het is nu echt voorbij. Maar liefs vier maanden lang heb ik het vak radio mogen afkijken bij de verslaggevers van Vroege Vogels. Met als resultaat een eigen serie over jonge onderzoekers. Fantastisch was het om dat te mogen maken, want jonge wetenschappers doen waanzinnig leuke dingen. Zo heb ik voor mijn serie door de Slufter op Texel gelopen in een waadpak en in de mest van een wisent gewroet, opzoek naar plantenzaden.
Ik vond het een enorme uitdaging om helemaal zelf een serie te maken. Nu ik de smaak te pakken heb, stopt het alweer. Deze periode is mij veel te snel gegaan. De goede sfeer op de redactie en de uitzendingen vanaf het Capitool ga ik missen. Ik heb geleerd om van een verhaal een radioreportage te maken. Of tenminste, ik weet nu hoe ik zoiets moet aanpakken. Ik zal nog heel wat vlieguren moeten maken, voordat het mij gemakkelijk af zal gaan. Maar nu eerst het resultaat.
Voor haar afstudeerproject deed Marieke Schattelijn onderzoek naar de zaadverspreiding van de Wisenten in het Kraansvlak te Overveen. De Wisent behoort tot de grootste grazers; ze kunnen twee meter hoog worden en bijna twee ton zwaar. Maar wat doet deze grote grazer anders dan het Hekrund, Edelhert of de Schotse Hooglander? Marieke Schattelijn ging voor een aantal maanden iedere dag opzoek naar de Wisenten om verse mest te verzamelen. Vervolgens spreidde Ilse Leuvenink de mest zorgvuldig uit in de kassen van Wageningen, om te zien welke zaden er uit de mest van de Wisent ontkiemen.