Rietgors zingt vanuit het riet | Vogelzangcursus #3

'Piet piet, ik kan het niet' zingt de rietgors vanuit het riet. Die letterlijke woorden gebruikt deze vroege zanger natuurlijk niet, maar het is een ezelsbruggetje dat Dick de Vos en Henk Meeuwsen, vogelgeluidenexperts graag gebruiken. Voor de cursus vogelzang schijnen ze deze week hun licht op de rietgors, die, net zoals veel andere vogels nog een beetje moet opstarten.

Vogels zijn eigenlijk zo'n efficiënte dieren dat in de winter, wanneer ze bepaalde eigenschappen zoals de zang niet nodig hebben, hun vermogen om te zingen ook verdwijnt. In het voorjaar gieren de hormonen weer door het mannenlijfje, en dat zorgt ervoor dat de vogel weer kan zingen. 'Eigenlijk komt hij dus elk jaar opnieuw in een soort puberteit' zegt Dick de Vos. En dat hoor je ook. In het begin van het voorjaar, vanaf maart, kun je de rietgors een kort liedje horen zingen. Dus niet, 'piet piet, ik kan het niet' maar eerder 'piet piet, nee' zegt Henk Meeuwsen. En hoe later in het voorjaar je hem hoort, hoe langer het zinnetje dus wordt.

Als de rietgors eenmaal op stoom is, hoor je hem dus zingen in wat de Vos noemt 'stereotiepe strofenzang'. Het zijn korte herhalingen van iedere keer precies hetzelfde liedje, wat dan wel weer per mannetje verschilt. Waar koolmezen elkaars liedje nog wel eens overnemen, houdt de rietgors zich vast aan zijn eigen lied. Zie je dus een klein bruin vogeltje, bovenin het riet, een beetje eruitziend als een mus, met een kort liedje dat hij telkens herhaalt. Dan is het overduidelijk de rietgors.