Van 24 t/m 28 juni gingen reisjournaliste Jikkie Jonkman voor het Wereld Natuur Fonds en Jeannette Parramore van Vroege Vogels mee op een dolfijnentelling in de Boliviaanse Amazone.
Jikkie's reisverslagen zijn te volgen in Spits en Panda (vanaf september), én op de site van het Wereld Natuur Fonds. Hieronder een verslag van de derde dag met een prachtig filmpje.
Lees meer reisverslagen van Jikkie> >
Speurders
We gaan bij zonsopgang aan boord en maken kennis met een groep van 15 studenten en wetenschappers die samen met projectleider Fernando Trujillo de dolfijnen op de Ichilo-rivier gaan tellen. Het onderzoek is in mei vorig jaar gestart en eindigt hier in Bolivia. Dan zijn de rivierdolfijnen van de Amazone voor het eerst op systematische manier in kaart gebracht. Omacha, de onderzoeksclub die gesteund wordt door het Wereld Natuur Fonds, heeft dan zes Amazonelanden doorkruist en 2000 kilometer achter de kiezen.
Roze dolfijn
In Bolivia leeft maar een van de beide roze-gekleurde dolfijnen: de Inia boliviensis. Ook het derde onderzoeksobject, de grijze Sotalia fluviatilis, zit hier niet. Maar aan boliviensis geen gebrek: ze duiken al snel op – en al even snel weer onder. We zullen er de eerste dag zo’n 70 zien en dat lijkt me toch een goed teken. De Vlaamse bioloog aan boord, Paul van Damme, schat dat er in deze rivier zo’n 2000 exemplaren zitten. Vergelijkingsmateriaal is er niet, dus hij kan moeilijk inschatten of het resultaat goed of slecht is. Maar de tellers zijn opvallend goedgemutst; bij iedere waarneming veren ze op als kinderen die een ijsje krijgen.
Vrolijk
Al met al zijn er op de hele telling in totaal al bijna 5000 roze en grijze dolfijnen gespot, en dat zou kunnen duiden op een totale populatie van meer dan 20.000. Meestal heeft het Wereld Natuur Fonds te maken met soorten waar nog maar enige honderden van zijn, dus van duizenden wordt iedereen helemaal lyrisch. Kanttekening: we hebben het wel over het Amazone-bekken, met een oppervlak dat zo groot is als Europa.