Red de bruinvis!

Het gaat niet goed met de bruinvis. Op de Noordzeestranden zijn de afgelopen jaren duizenden bruinvissen aangespoeld, vaak zwaar verminkt. Een recent rapport van het NIOZ en het IFAW laat zien dat bijvangst de grootste bedreiging voor deze kleine walvisachtige is. Volgens NIOZ onderzoeker Kees Camphuysen moet Europa snel wat doen aan de vismethoden.

De bruinvis is een beschermd zoogdier. Tussen 1960 en 1985 werd hij voor de Nederlandse kust vrijwel niet gezien, dat is nu wel anders. 

Bruinvissen hebben een stompe snuit, een lage, driehoekige rugvin en een platte staartvin. De rug is donkergrijs, de buik helderwit. Ze leven alleen of in kleine groepen van 2 à 10 dieren en incidenteel in grotere groepen tot enkele 50 dieren. De trekbewegingen van de bruinvis zijn onvoldoende bekend, maar er lijken verschillende populaties te bestaan die elk eigen zomer- en winterverblijven bezoeken.

De naam bruinvis is op het eerste gezicht vreemd, omdat deze dieren geen vissen zijn en ook geen bruine kleur hebben. De verklaring hiervoor is dat vroeger, toen de mensen nog niet zo veel van dieren wisten, alles wat in de zee leefde vissen noemde, en grauwe kleuren, zoals bruin, grijs en zwart, werden allemaal bruin genoemd.

Kees Camphuysen is als marien ornitholoog verbonden aan het NIOZ, het Nederlands Instituut voor onderzoek der Zee. Naast onderzoek naar zeevogels doet hij onderzoek naar het voorkomen van walvisachtigen in de Noordzee. Camphuysen is ook verantwoordelijk voor het NZG Marine Mammal Database, een gegevensbank met waarnemingen van walvisachtigen in Nederland.

Bijna dagelijks spoelen er dode bruinvissen aan, aan de Nederlandse kust. Een aantal daarvan wordt aan het einde van het jaar onderzocht. Voor 'Vroege Vogels TV' onderzocht Andrea van Pol de doodsoorzaak van diverse bruinvissen.

Bronnen: wikipedia en natuurinformatie