Dit jaar overschrijdt de wereldbevolking de grens van 7 miljard. Volgens een groeiende club wetenschappers en burgers is de stijging van het aantal mensen oorzaak van grote problemen als klimaatverandering, overbevissing en voedseltekorten. Zo wordt overbevolking zelfs gezien als de grootste bedreiging voor de aarde. Ze zijn verenigd onder de paraplu
Global Population Speak Out
(GPSO). Hun boodschap: stop de ongebreidelde groei van de wereldbevolking! De GPSO riep februari uit tot de maand tegen overbevolking.
Eén van de Nederlandse adepten is paleontoloog, Jelle Reumer. Hij schreef in 2005 zelfs een boek over de explosieve groei van het aantal mensen: De ontplofte aap. Om dit te verklaren beschrijft Reumer hoe andere plant- en diersoorten zich gedragen wanneer ze in een nieuwe omgeving terechtkomen.
Nog dit jaar lopen er dus 7 miljard mensen op onze aarde. Jaarlijks groeit de bevolking met 80 miljoen. Dat zijn 228.000 mensen per dag, of beter 2 baby’s per seconde. En de groei is nog lang niet ten einde. Naar schatting stijgt het aantal mensen naar zo’n 9 a 10 miljard in 2050. En dan te bedenken dat in tijden van Napoleon de wereld slechts 1 miljard burgers kende. Biologen waarschuwen dat de mensheid bezig is om de ecologische draagkracht van de planeet te ondergraven.
In 1804 waren er 1 miljard mensen op Aarde. In 1960, iets meer dan 150 jaar later, was dit aantal opgelopen tot 3 miljard mensen. Van 5 tot 6 miljard mensen duurde slechts 12 jaar.
De bevolking in Afrika groeit procentueel het snelst. Het aantal bewoners op het Afrikaanse continent steeg halverwege dit jaar al tot boven de 1 miljard.
Jelle Reumer studeerde biologie met als specialisatie paleontologie en promoveerde in 1983 op een proefschrift over fossiele spitsmuizen. Hij werkte van 1984 tot 1986 bij de Universiteit van Genève aan de taxonomie van Afrikaanse klauwkikkers. Sinds december 1987 is Reumer directeur van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam. Reumer schreef diverse boeken als Stadsecologie (2000), Plant je voort (2003) en De ontplofte aap (2005).