Toen de Partij voor de Dieren in 2006 voor het eerst in het parlement kwam, keken velen toch een beetje raar op. Voor je het wist zat er een koe of een nijlpaard in de Tweede Kamer, werd gezegd.
Veel mensen vonden dat er al genoeg jakhalzen, ratten en aasgieren in de politiek rondslopen. Moesten er ook nog gladde alen, kamerleden met het verstand van een garnaal en haantjes de voorsten bij komen? Waren we dan toch een bananenrepubliek geworden? Zuid-Afrika had een voetbalpartij die mee deed aan de verkiezingen en Italië had zelfs een pornoster in het parlement. De dierenpartij deed daar volgens sommige buitenlanders niet voor onder.
De Dierenpartij is zeker een aanwinst voor de politiek. Er wordt vaak slecht omgesprongen met vee en huisdieren. Daar mag best iets aan gedaan worden. Toch zit er ook een eigenaardige kant aan de Dierenpartij. Het overgrote deel van de fauna redt zich immers prima zonder interventie van de mens. Er zijn miljarden eencelligen en insecten die de mens helemaal niet nodig hebben voor protectie. Bovendien kunnen dieren veel dingen beter dan de mensen. Het instinct van de dieren is dikwijls superieur aan de ratio van de mens. De Franse filosoof Montaigne schreef al dat een schildpad meteen op zoek gaat naar wilde marjolein als hij gebeten wordt door een adder terwijl een gewonde geit tussen duizenden plantensoorten meteen het essenkruid weet te vinden.
Ook de wetenschap begint in te zien hoe intelligent dieren zijn. Allerlei tests met apen, olifanten en honden tonen aan dat dieren zelfs rationele intelligentie bezitten. Met memorieproeven bleken apen vaak een beter geheugen te hebben dan mensen. Honden kunnen woorden onthouden en apen goed rekenen. Zelfs spreken is niet alleen voorbehouden aan de mens. Wetenschappelijk onderzoek heeft ook aangetoond dat papegaaien hun gedachten om kunnen zetten in taal.
Vleermuizen hebben radar aan boord, duiven vinden via magnetisme hun huis terug en ratelslangen zien infrarood licht. Ook zijn dieren slim genoeg om hun omgeving niet te vervuilen met nucleair of chemisch afval. Daar kan de mens nog wat van leren. Diogenes bewonderde de dieren al om hun tevredenheid met het eenvoudige. Toen hij zag hoe vrij en zorgeloos een muis leefde, werd hij filosoof en ging in een ton wonen. De muis mocht voortaan in zijn baard overnachten. Zou Marianne Thieme hetzelfde doen als ze een man was?