Overijsselse Hegebeek kronkelt weer

Een deel van de Overijsselse Hegebeek op grondgebied van Natuurmonumenten heeft haar natuurlijke loop teruggekregen. Het is nu een ondiepe, kronkelende beek die twee gebieden van Natuurmonumenten weer met elkaar verbindt: het Witte Veen en het Buurserzand. Planten en dieren kunnen zich nu makkelijker van het ene naar het andere gebied verspreiden.

Waterschap Regge en Dinkel leidde de gedeeltelijke herinrichting van het beekdal, dat parallel loopt aan de Hegeveldweg. Vanaf de weg is de ontwikkeling van de natuur goed te volgen.

Het waterschap zorgde ervoor dat de voedselrijke bovenlaag op het voormalige landbouwperceel werd afgegraven, zodat het kale zand van het beekdal weer aan de oppervlakte kwam. In het kale zand zitten vele zaden die nu weer kunnen ontkiemen. Het zal waarschijnlijk niet lang duren voor de eerste zonnedauw, een zeldzaam vleesetende plantje, verschijnt.

De beek is bovendien verbreed en ondieper gemaakt, waardoor het water in het beekdal langer wordt vastgehouden. De beekdalbodem zal zich naar verwachting bovendien nog langzaam ophogen, waardoor het water nog minder snel wordt afgevoerd.
 
De vernatting van de beekoevers is bijzonder gunstig voor de natuur. Planten als parnassia en beenbreek, die sterk afhankelijk zijn van voldoende en schoon water, krijgen nu weer volop kansen. Ook amfibieën, libellen en verschillende vogelssoorten profiteren van de vochtige omstandigheden.

Natte heide
Beheerder Jaap in ’t Veld is bijzonder ingenomen met de beekdalherstel. "Behalve de natuur in het beekdal zelf, profiteren ook het Witte Veen en Buurserzand van dit project. Er kan nu makkelijker uitwisseling van soorten tussen beide gebieden plaatsvinden. Bovendien verloopt de afvoer van water uit het Witte Veen nu langzamer, wat gunstig is voor de natte heide in dit gebied."
 
Vistrap met dubbelfunctie
De nieuwe vistrap die het waterschap in de Hegebeek heeft aangelegd (zie foto), heeft een dubbelfunctie. Vissen kunnen veilig passeren en het water wordt geremd. Hierdoor doet het nieuwe stroomdal tevens dienst als retentiegebied: bij hevige neerslag bijvoorbeeld is er plek voor drieduizend kubieke meter. Zo wordt wateroverlast voor de omringende gronden zoveel mogelijk voorkomen.

Bron: Natuurmonumenten