Advocaat van de natuur en spreekbuis van het milieu.
Oostzee sterft langzaam
•
Het leven verdwijnt langzaam maar zeker uit de Oostzee, de baai tussen
Finland, Zweden en Polen. Door gebrek aan vers oceaanwater wordt het
water steeds troebeler. Kilometerslange slierten van giftige
blauwgroene algen verstikken er de flora en fauna. Honderden vierkante
kilometers zijn al ecologisch dood.
Kabeljauw is al zeldzaam
geworden en van de haring worden alleen nog hele dunne exemplaren
gevonden, merkt Marko Reinikainen, manager van het zoölogisch station
Tvärminne in de Finse kustplaats Ekenas, op tijdens een ontmoeting met
de internationale pers.
,,Belangrijke oorzaak is dat bij
Denemarken er steeds minder vers water de Oostzee instroomt'', zegt de
expert. ,,De toegang bij Denemarken wordt steeds ondieper, omdat de
bodem er langzaam stijgt. De aarde herstelt hier nog van de eeuwenlange
druk van de twee kilometer dikke sneeuwlaag uit de IJstijd''.
Dicht bij Denemarken zijn nog veel zeesterren en krabbetjes te vinden,
die in het verse zoute water gedijen. ,,Je zou denken dat andere
soorten opkomen waar het zoute water zoet wordt. Maar de nieuwkomers
kunnen het verlies van de andere soorten niet goedmaken''.
Rivierwater
uit bijvoorbeeld Rusland, Finland of Zweden helpt de boel niet
verbeteren. ,,Dat rivierwater bevat veel voedingsstoffen uit de
landbouw'', vertelt Reinikainen. ,,Die stoffen voeden de algen. De
giftige algen maken het zwemmen onmogelijk en schaden de planten en
vissen. Ze onttrekken zuurstof als ze naar de bodem zakken''.
Het
meest pessimistische scenario is dat de Oostzee zichzelf doodt,
waarschuwt de zeebioloog. ,,Het gebrek aan zuurstof in het water doet
dan fosfor ontstaan: Een zelfversterkend proces, waarbij nog meer
zuurstof verdwijnt.''
Maar Reinikkainen heeft nog hoop. ,,Het is
nog mogelijk om het probleem aan te pakken. We hebben hier de
honderdduizenden zomerhuisjes aangepakt, die hun vuile water ook maar
lukraak in de Oostzee loosden. Lokaal zien we voor de Finse kust enige
verbeteringen.''
Het verminderen van voedingsstoffen in de
rivieren is een zaak van lange termijn. Het landbouwbeleid wordt
namelijk vooral Europees geregeld. De EU heeft wel een grote
rioolzuivering in het Russische Sint-Petersburg meebetaald.
Grotere
oplossingen liggen niet in het verschiet. Een idee was om de Deense
toegang flink uit te baggeren, maar er is nog veel twijfel wat daarvan
de effecten kunnen zijn.
,,Al deze problemen klinkt erg
negatief'', beseft de deskundige. ,,Maar er is ook een succesverhaal.
We zien de terugkeer van de zeehond, die in troebel water kan leven.
Van een paar duizend enkele decennia geleden zijn het er nu meer dan
honderdduizend. Zoveel, dat de vissers klagen dat er wat tegen gedaan
moet worden''.
Bron: ANP
Meer over:
nieuws - natuurPraat mee
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Maandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.
