Noodklok voor de Europese rivierkreeft

Een eeuw geleden was de Europese rivierkreeft een normaal verschijnsel in beekjes en vijvers, nu is hij nog maar op één plek te vinden: in een vijver vlakbij Arnhem. Door de introductie van exotische kreeftsoorten is onze eigen rivierkreeft bijna verdwenen. Oorzaak: een schimmelziekte die de exoten bij zich dragen. Zelf gaan ze daar niet aan ten onder, maar de Europese variant wel. Hoog tijd voor een herstelplan.

Opvallend bij deze kreeft zijn de brede scharen die aan de binnenzijde grof gekarteld zijn en aan de buitenzijde vele bobbels bevatten. Het rugschild van de Europese rivierkreeft is glad. De mannetjes zijn normaliter groter dan de vrouwtjes. Ze kunnen tot 20 centimer lang worden, maar afmetingen langer dan 16 centimeter zijn zeldzaam. De lichaamskleur varieert van zwart, bruin tot roodbruin tot helder grijsblauw. Het dier leeft in zuurstofrijke beken, rivieren meren en vijvers.

Doordat de temperatuur in de herfst daalt vindt de paaitijd bij de kreeften plaats waardoor de kreeften eerder te waarnemen zijn. Enkele uren tot weken na de bevruchting produceert het vrouwtje 90 tot 260 eieren. Door een stijging van de temperatuur in het voorjaar komen de eieren uit.