'Negen euro voor een potje verantwoorde honing'

Ietwat verlegen leunt hij achterover in zijn stoel. Zijn ogen gloeien. Vol passie praat de Filipijnse activist Vince Docta van de organisatie Non-Timber Forest Products (NTFP) over zijn werk. Hij is in Den Haag op uitnodiging van de ontwikkelingsorganisatie Cordaid.

De NTFP helpt inheemse bewoners van de oerwouden in Indonesië, Maleisië, Cambodja, Vietnam, India en de Filippijnen om bosproducten, hout uitgezonderd, op een duurzame manier in de markt te zetten.

,,Neem bijenhoning, een van onze producten. Een potje kost omgerekend negen euro, maar de nieuwe rijken van Jakarta betalen dat zonder morren,'' zegt Docta. ,,Ze zijn ervan overtuigd dat het ze gezond houdt.''

De honing wordt gemaakt door een stam in een natuurreservaat in het westen van het Indonesische eiland Kalimantan. Docta: ,,Vroeger persten ze de honingraten met de hand. Er bleef allemaal vuil achter in de honing, waardoor je geen al te hoge prijs kon vragen. Nu wordt het gezeefd, waardoor de kwaliteit beter is en je meer geld kan verdienen.''

Of neem gaharu, een geurstof voor de parfumindustrie. ,,Dat zit in de agarboom. Per kilo levert het meer dan 1600 euro op. Buitenstaanders kappen de boom om en halen het spul weg, maar dan is het ook echt weg. Inheemse stammen weten precies hoe je het kan aftappen terwijl de boom blijft leven. Zo krijg je ook in de toekomst gaharu.''

Het is de kern van het werk van de NTFP: gebruikmaken van de kennis van de oorspronkelijke bewoners van het gebied. ,,Zij leven al sinds mensenheugenis in het oerwoud. Zij weten precies wat een bos kan hebben, wanneer het nog duurzaam is'', aldus Docta.

Toch is het niet zonder gevaren. Op het Filipijnse eiland Mindanao strijden communisten, moslimrebellen en de regering om de macht. ,,Zij proberen druk uit te oefenen op onze organisatie, om ons te gebruiken in hun machtsstrijd. Verbaal, fysiek, ze kunnen daarbij heel ver gaan. Ook als je bijvoorbeeld het regeringsbeleid niet volgt word je tegengewerkt.''

Bron: ANP